Η δερματίτιδα από τις πάνες εμφανίζεται τον 1ο-2ο μήνα ζωής και πρακτικά υποχωρεί όταν το παιδί απαλλαγεί από τα σπάργανα (πάνες). Είναι συχνότερη στην ηλικία 8 – 12 μηνών.
Πρόκειται για ερεθιστική δερματίτιδα εξ επαφής και οφείλεται σε πολλά τοπικά αίτια. Η τριβή με την πάνα και η συνεχής διαβροχή του δέρματος του μωρού με, προκαλούν λύση της συνέχειας του δέρματος και το καθιστούν ευάλωτο.
Η δερματίτιδα εντοπίζεται στην περιγεννητική περιοχή όπου η πάνα έρχεται σε άμεση επαφή με το δέρμα (εφήβαιο, έξω γεννητικά όργανα, γλουτοί). Οι βουβωνικές πτυχές μένουν ελεύθερες. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει και επιμόλυνση από διάφορους μικροοργανισμού, (όπως ο μύκητας μονίλια ή σπανιότερα ο σταφυλόκοκκος, ο στρεπτόκοκκος ή ο εντεροκόκκος).
Οι γονείς θα πρέπει να απευθύνονται στον παιδίατρο εάν παρατηρήσουν ερεθισμό στην περιοχή της πάνας. Ο παιδίατρος μπορεί να διαγνώσει το είδος της δερματίτιδας και να ορίσει την κατάλληλη θεραπεία.
Πρόληψη
Για την πρόληψη της δερματίτιδας από σπάργανα συνιστάνται συχνή αλλαγή πάνας, σχολαστικός καθαρισμός του δέρματος, προσεκτικό σκούπισμα ώστε το δέρμα να μη μένει υγρό και επάλειψη της περιοχής με κρέμα/αλοιφή αποφρακτικού τύπου.
Τα σκευάσματα αυτά θεωρείται ότι όχι μόνο προστατεύουν το δέρμα αλλά και αντιμετωπίζουν ήπιους ερεθισμούς. Οι υπεραπορροφητικές πάνες μιας χρήσης, που περιέχουν στον πυρήνα τους ειδικό ζελατινώδες υλικό, υπερτερούν των άλλων γιατί έχουν μεγάλη απορροφητικότητα, και διατηρούν το δέρμα περισσότερο στεγνό.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την κλινική εικόνα της βλάβης.
Σε κάποιες περιπτώσεις, συνιστώνται κομπρέσες ή ψεκασμοί με φυσιολογικό ορό μέχρις ότου στεγνώσει η περιοχή. Πολλές φορές αυτό αρκεί για να υποχωρήσει και ο ερεθισμός.
Όταν στεγνώσουν οι βλάβες αλλά η ερυθρότητα παραμένει, εφαρμόζεται κρέμα που περιέχει αντιφλεγμονώδες – αντιμονιλιασικό φάρμακο σε σχήμα προοδευτικής μείωσης.
Αν ήδη υπάρχει επιμόλυνση από μύκητα τότε χορηγείται αρχικά τοπικό αντιμυκητιασικό, ώστε να υποχωρήσει ο μύκητας και στη συνέχεια τοπικά αντιφλεγμονώδες – αντιμονιλιασικό για να υποχωρήσει η φλεγμονή. Σε περιπτώσεις εκτεταμένης βλάβης μπορεί να χρειαστεί και από του στόματος θεραπεία.
Πηγή: Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία
