Το έχετε όλοι εικόνα. Μια μητέρα μπροστά από την ανοιχτή πόρτα του σχολικού και το παιδάκι που δεν θέλει να ανέβει για να ξεκινήσει τη μέρα του στον παιδικό σταθμό. Μάταιες οι προσπάθειες γονιού και συνοδού, το παιδί ανθίσταται σθεναρά. Τι μπορεί να γίνει όμως; Να μην πάει στον παιδικό σταθμό;
Σίγουρα, οι πρώτες μέρες μοιάζουν βουνό. Οι γονείς έχουν αγωνία, φόβο, χαρά και φυσικά ανησυχούν για το πώς θα αντιδράσουν τα παιδιά τους στο νέο και άγνωστο περιβάλλον.
Αν, λοιπόν, οι γονείς περνούν όλες αυτές τις «φάσεις» φανταστείτε τι συμβαίνει στο μυαλό και την ψυχούλα των παιδιών και γιατί μερικά παιδάκια δυσκολεύονται πολύ να προσαρμοστούν στον παιδικό σταθμό.
Μια πετυχημένη αντιμετώπιση
Η Liz Petrone, μαμά 4 παιδιών, μοιράστηκε στη σελίδα της στο Facebook μια ιδέα για να αντιμετωπίσουμε όλοι οι γονείς το συνεχές κλάμα του παιδιού μας πριν τον παιδικό.
Φαίνεται αρκετά αποτελεσματικό. Διαβάστε και σκεφτείτε αν λειτουργεί και στην δική σας περίπτωση. «Το άγχος του μικρού τελευταία είχε αυξηθεί κατά πολύ και δεν ξέρω γιατί. Ίσως έπρεπε να καταλάβω ότι κάτι τον απασχολούσε από τη στιγμή που με ρωτούσε διαρκώς πότε έχουμε Χριστούγεννα.
Η καρδιά της μαμάς
Μια μέρα τον είδα να μπαίνει στο σχολικό και να ξεσπά σε κλάματα. Αντιλαμβάνεστε πόσα κομμάτια έγινε η καρδιά μου. Αποφάσισα λοιπόν ότι αυτό δεν θα ξαναγινόταν και το επόμενο πρωί καθώς περιμέναμε και πάλι το σχολικό, πήρα το μικρό του χέρι, το φίλησα και με ένα μπλε στυλό ζωγράφισα πάνω του μια μικρή καρδιά και του είπα:
“Θέλω να κοιτάζεις αυτή την καρδιά κάθε φορά που φοβάσαι, που αγχώνεσαι, που σε κατακλύζουν συναισθήματα. Θέλω να την κοιτάζεις και να θυμάσαι πως ό,τι κι αν συμβαίνει εκεί έξω, εδώ υπάρχει πάντα κάποιος που σε περιμένει και σε αγαπά”.
Τον έβαλα στο σχολικό και περίμενα να με κοιτάξει από το παράθυρο, να μου χαμογελάσει ακόμα και να κλάψει. Αλλά εκείνος δεν με κοίταξε. Αντίθετα κοιτούσε όλη την ώρα τον καρπό του.
Στην οικογένειά μας πάντα προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε τη νευρικότητα, το άγχος και την αρνητικότητα με ευφάνταστους τρόπους. Και σε αυτήν την περίπτωση μια μικρή καρδιά στον καρπό μας βοήθησε όλους. Ζωγράφισα ακόμα και εγώ μια στο χέρι μου. Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο άνετα νιώθεις και όταν ξέρεις ότι κάποιος σε αγαπά η άνεση σου μεγαλώνει…»
Πόσο όμορφος – και απλός – τρόπος για να θυμίσεις σε όσους αγαπάς ότι θα είσαι δίπλα τους, δε συμφωνείτε;
