Η αποτελεσματικότητα μιας μόνο δόσης με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα στην πρόληψη κλινικών συμβάντων σε μη νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19 είναι ασαφής.
Τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης του Gilmar Reis και συν. στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine με θέμα την πρώιμη έναρξη θεραπείας με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα έναντι της COVID-19, συνοψίζουν οι γιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν
Πρόκειται για μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη, προσαρμοστική μελέτη τύπου πλατφόρμας στην οποία συμμετείχαν κυρίως εμβολιασμένοι ενήλικες με σοβαρή νόσο COVID-19 στη Βραζιλία και στον Καναδά.
H πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα
Mη νοσηλευόμενοι ασθενείς που παρουσίασαν οξεία επιδείνωση της κλινικής τους κατάστασης εντός 7 ημερών από την έναρξη των συμπτωμάτων έλαβαν είτε πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα (εφάπαξ υποδόρια ένεση, 180 μg) είτε εικονικό φάρμακο. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η νοσηλεία (ή μεταφορά σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο) ή επίσκεψη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (παρακολούθηση για >6 ώρες) λόγω COVID-19 εντός 28 ημερών μετά την τυχαιοποίηση.
Συνολικά 933 ασθενείς έλαβαν πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα (2 στη συνέχεια αποκλείστηκαν λόγω αποκλίσεων του πρωτοκόλλου) και 1018 έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Συνολικά, το 83% των ασθενών είχε εμβολιαστεί. Κατά τη διάρκεια της μελέτης διάφορες μεταλλάξεις του SARS-CoV-2 εμφανίστηκαν. Συνολικά 25 από τους 931 ασθενείς (2,7%) στην ομάδα της ιντερφερόνης εμφάνισαν ένα συμβάν του πρωτογενούς καταληκτικού σημείου, σε σύγκριση με 57 από τους 1018 (5,6%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, διαφορά 51% (σχετικός κίνδυνος 0,49). Τα αποτελέσματα ήταν αντίστοιχα και στις αναλύσεις των δευτερευόντων καταληκτικών σημείων, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου μέχρι τη νοσηλεία για COVID-19 (αναλογία κινδύνου 0,57) και νοσηλεία ή θάνατο που σχετίζεται με COVID-19 (αναλογία κινδύνου 0,59). Τα αποτελέσματα ήταν αντίστοιχα αναφορικά με όλες τις κυρίαρχες μεταλλάξεις και ανεξάρτητα από την κατάσταση εμβολιασμού. Μεταξύ των ασθενών με υψηλό ιικό φορτίο κατά την ένταξη στη μελέτη, εκείνοι που έλαβαν πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη λάμδα είχαν χαμηλότερο ιικό φορτίο την ημέρα 7 συγκριτικά με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Η συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες.
Συμπερασματικά, μεταξύ των κυρίως εμβολιασμένων μη νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19, η συχνότητα νοσηλείας ή επίσκεψης στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ήταν σημαντικά χαμηλότερη μεταξύ εκείνων που έλαβαν μία μόνο δόση πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης λάμδα από ό,τι μεταξύ εκείνων που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Διαβάστε επίσης
Αλγόριθμος εντοπίζει τα πρώιμα σημάδια του αυτισμού μόλις τον πρώτο μήνα της ζωής του παιδιού
O Άρης για τα μάτια του κόσμου, το κτίριο… φάντασμα, ο… αντ’ αυτού Μπάμπης
