Όταν τα ψυχοσωματικά κρύβουν αυτοάνοσες ασθένειες

Αυτοάνοσες ασθένειες όπως ο λύκος και η αγγειίτιδα, πολλές φορές διαγιγνώσκονται λανθασμένα ως “ψυχοσωματικά”, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση διάγνωσης.

Μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν πάνω από 3.000 συμμετέχοντες – ασθενείς και κλινικοί ιατροί – κατέληξε ότι αυτές οι λανθασμένες διαγνώσεις, όπου οι γιατροί λένε μερικές φορές στους ασθενείς ότι είναι “στο κεφάλι τους”, συχνά συσχετίστηκαν με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη σωματική υγεία και ευεξία των ασθενών και βλάπτουν την εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.

Οι ερευνητές ζητούν μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των κλινικών ιατρών για τα συμπτώματα τέτοιων ασθενειών, τα οποία αναγνωρίζουν ότι μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστούν.

Οι αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος και η αγγειίτιδα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις διαταραχές που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορούν να βλάψουν όργανα και ιστούς σε όλο το σώμα. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να διαγνωστούν καθώς οι άνθρωποι αναφέρουν ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών συμπτωμάτων, πολλά από τα οποία μπορεί να είναι αόρατα, όπως η υπερβολική κόπωση και η κατάθλιψη.

Η Δρ Melanie Sloan από το Πανεπιστήμιο του Cambridge ηγήθηκε μιας μελέτης που διερεύνησε τις εμπειρίες που αναφέρθηκαν από ασθενείς από δύο μεγάλες ομάδες, η καθεμία με περισσότερους από 1.500 ασθενείς, και συνεντεύξεις σε βάθος με 67 ασθενείς και 50 κλινικούς γιατρούς. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο Rheumatology.

Οι ασθενείς που ανέφεραν ότι η αυτοάνοση νόσος τους είχε διαγνωστεί λανθασμένα ως ψυχοσωματική ή ψυχική κατάσταση είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους και χαμηλότερη ψυχική ευεξία.

Περισσότερο από το 80% είπε ότι είχε βλάψει την αυτοεκτίμησή τους και το 72% των ασθενών ανέφερε ότι η λανθασμένη διάγνωση εξακολουθεί να τους αναστατώνει, συχνά ακόμη και δεκαετίες αργότερα. Οι ασθενείς με λάθος διάγνωση ανέφεραν επίσης χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από κάθε πτυχή της ιατρικής περίθαλψης και είχαν περισσότερες πιθανότητες να μην εμπιστεύονται τους γιατρούς, να υποβαθμίζουν τα συμπτώματά τους και να αποφεύγουν τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.

Στη μελέτη προτείνεται οι κλινικοί γιατροί να μιλούν για προηγούμενες λανθασμένες διαγνώσεις, να συζητούν και να συμπονούν τους ασθενείς τους ως προς τις επιπτώσεις και να προσφέρουν στοχευμένη υποστήριξη για τη μείωση των μακροπρόθεσμων αρνητικών επιπτώσεων. Η εκπαίδευση μπορεί να μειώσει τις λανθασμένες διαγνώσεις ενθαρρύνοντας τους κλινικούς γιατρούς να εξετάσουν τη συστηματική αυτοανοσία όταν αξιολογούν ασθενείς με πολλαπλά, φαινομενικά ασύνδετα, συμπτώματα σωματικής και ψυχικής υγείας.

Ο καθηγητής Felix Naughton, από το Lifespan Health Research Center στο Πανεπιστήμιο της East Anglia, δήλωσε: «Η διάγνωση αυτοάνοσων ρευματικών νοσημάτων μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά με καλύτερη επίγνωση για το πώς παρουσιάζονται, μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο λανθασμένων διαγνώσεων. Και ενώ δυστυχώς θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν αναπόφευκτα ασθενείς των οποίων η κατάσταση δεν έχει διαγνωστεί σωστά, με τη σωστή υποστήριξη, ίσως μπορέσουμε να μειώσουμε τον αντίκτυπο σε αυτούς».

photo Shutterstock

Διαβάστε επίσης

”Γνωρίζατε ότι το σώμα αντιστέκεται στην απώλεια βάρους”;- Εκστρατεία ενημέρωσης για την παχυσαρκία

Καρκίνος τραχήλου της μήτρας: Η χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, εμπόδιο στην εξάλειψη του