Πώς συνδέεται η φτώχεια με την ψυχική υγεία; Σίγουρα, όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε πώς η φτώχεια επηρεάζει την ψυχική υγεία. Μάλιστα, σήμερα με έρευνα, με πρόωρο θάνατο απειλούνται οι μεσήλικες, που χρεοκόπησαν.
Το άγχος του βιοπορισμού εξαντλεί τον άνθρωπο. Είναι σαν να περιμένει κάποιος, κάθε μέρα, ένα φορτηγό να τον χτυπήσει την ώρα που περνάει στον απέναντι δρόμο. Ακόμη και άνθρωποι που έζησαν μια καλή ζωή, όταν απειλείται η οικονομική τους σταθερότητα και ο τρόπος ζωής που έχουν συνηθίσει, παρουσιάζουν ψυχοσωματικό στρες, κατάθλιψη, υπέρταση ή ακόμα μπορεί να αναζητήσουν παρηγοριά στο αλκοόλ.
Πιο κοντά στον θάνατο
Ένας στους τέσσερις ενήλικες που βίωσε το σοκ της οικονομικής καταστροφής βρίσκεται αντιμέτωπος με προβλήματα υγείας και μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου κατά 50%.
Όταν διερευνήθηκαν οι επιπτώσεις της απώλειας περιουσίας στην υγεία, από ερευνητές των πανεπιστημίων Νορθγουέστερν και Μίσιγκαν, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια επιδημιολογίας Λίντσεϊ Πουλ, τα συμπεράσματα της έρευνας δεν εξέπληξαν τους επιστήμονες.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Journal of American Medical Association» (JAMA), τα αποτελέσματα της οποίας προήλθαν από την ανάλυση στοιχείων για 8.714 άτομα ηλικίας από 51 έως 61 ετών σε βάθος χρόνου 20 ετών. Από αυτούς, οι 749 (9%) ήταν από την αρχή χρεωμένοι, ενώ οι 2.430 (28%) υπέστησαν απότομη μείωση της περιουσίας τους ( έχασαν το σπίτι τους, πτώχευσε η επιχείρησή τους, εξανεμίστηκαν οι οικονομίες τους).
Τα συμπεράσματα της μελέτης
Συνολικά πέθαναν 2.823 άνθρωποι. Διαπιστώθηκε επίσης ότι όσοι βίωσαν το σοκ της απώλειας του πλούτου, ήταν 50% πιθανότερο να πεθάνουν μέσα σε αυτό το διάστημα,
H πιθανότητα πρόωρου θανάτου ήταν ακόμη μεγαλύτερη (67%) για όσους είχαν οικονομικά προβλήματα από την αρχή της έρευνας.
Η αύξηση της θνησιμότητας στις συγκεκριμένες καταστάσεις «είναι παρόμοια με την αύξηση του κινδύνου μετά από μια διάγνωση στεφανιαίας νόσου», δήλωσε ο καθηγητής πολιτικής της υγείας ‘Αλαν Γκάρμπερ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Ψυχίατροι, ψυχολόγοι και σύμβουλοι ψυχικής υγείας δεν μπορούν να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικής φύσης αίτια ψυχικών διαταραχών. Ειδικά όταν οι στρεσογόνοι παράγοντες βρίσκονται σε εξέλιξη ή δεν πρόκειται να εκλείψουν.
«Δυστυχώς στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει μια απλή συνταγή του τύπου «κόψτε το κάπνισμα» ενώ και οι συμβουλές για διαχείριση του στρες δεν έχουν νόημα όταν η οικονομική κατάσταση κάποιου έχει μεταβληθεί ριζικά, ειδικά σ ‘αυτή την ηλικία. Ακόμη και η προτροπή όπως “να πηγαίνετε συχνά στον γιατρό” ευκολότερα λέγεται παρά γίνεται, όταν η οικονομική κατάσταση κάποιου έχει μεταβληθεί ριζικά», ανέφερε η Λίντσεϊ Πουλ.
