Ο όρος «ημικρανία» συχνά χρησιμοποιείται εναλλακτικά με τον «πονοκέφαλο», αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα, καθώς οι ημικρανίες είναι απίστευτα εξουθενωτικές.
Ένας τακτικός πονοκέφαλος είναι ένας πιο ήπιος πόνος που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν, ενώ ο πόνος της ημικρανίας είναι συνήθως πιο σοβαρός, λέει η Malathi Rao, DO, νευρολόγος στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Rush.
«Ο πόνος είναι πολύ έντονος και είναι συνήθως στη μία πλευρά του κεφαλιού, ενώ ένας τακτικός πονοκέφαλος μπορεί να περιλαμβάνει και τις δύο πλευρές», εξηγεί.
Οι ημικρανίες δυστυχώς συνοδεύονται και από επιπλέον συμπτώματα εκτός από τον πόνο στο κεφάλι, σημειώνει η Δρ Ράο. Η ναυτία, ο έμετος και η ευαισθησία στο φως ή τον ήχο, συνδέονται συχνά με ημικρανία, αλλά μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν επίσης αύρες ή οπτικές διαταραχές, 30 λεπτά έως μία ώρα πριν από μια κρίση ημικρανίας, λέει.
Πώς είναι πραγματικά μία ημικρανία; 14 ασθενείς περιγράφουν
Για να αντιληφθεί κάποιος την επίπτωση μιας ημικρανίας και πως νιώθουν οι άνθρωποι με ημικρανία, διαβάστε τις μαρτυρίες πασχόντων, όπως τις κατέγραψε το womenshealthmag.com.
«Όλα είναι σαν να χρειάζονται διπλάσια προσπάθεια» — Ντανιέλ, 22
«Νιώθω ότι κάποιος χρησιμοποιεί τον εγκέφαλό μου ως τύμπανο. Συμβαίνει στη μία πλευρά του κεφαλιού μου, και έχω δυσκολία στην όραση, τη συγκέντρωση και μερικές φορές ακόμη και την ομιλία. Καταβάλλω διπλάσια προσπάθεια για οτιδήποτε κάνω, όταν έχω ημικρανία.
Πριν από μερικές εβδομάδες, είχα μια ημικρανία για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Είναι το είδος του πόνου που σε εμποδίζει να κάνεις κυριολεκτικά οτιδήποτε. Πήγαινα για ύπνο με ημικρανία και προσευχόμουν όταν ξυπνούσα να φύγει. Είναι το χειρότερο συναίσθημα να ξυπνάς από ημικρανία.”
«Μια ημικρανία μοιάζει σαν κάποιος να προσπαθεί να σου βγάλει τον εγκέφαλο με ένα σκουριασμένο κουτάλι» — Χάνα, 23
«Οι ημικρανίες δεν είναι απλώς τακτικοί πονοκέφαλοι. Η ημικρανία μοιάζει σαν κάποιος να προσπαθεί να βγάλει τον εγκέφαλό σας με ένα σκουριασμένο κουτάλι. Αισθάνεστε ότι το κεφάλι σας είναι πραγματικά βαρύ, με μεγάλη πίεση στα μάτια και τους κροτάφους σας».
«Ο πόνος είναι συνεχής» — Γιασεμί, 29
«Όταν παθαίνω ημικρανία, οποιαδήποτε περιβαλλοντικά ερεθίσματα όπως το φως, η μυρωδιά ή ο θόρυβος αντιμετωπίζονται ως οξύς πόνος σε όλη την κορυφή του κεφαλιού μου, πάνω από τα φρύδια μου, πίσω από τα μάτια μου και στους κροτάφους μου. Σε ακραίες περιπτώσεις, ο πόνος συνοδεύεται από ναυτία. Οι ημικρανίες μου είναι χρόνιες και ενσωματώνονται σε κάθε μέρα της ζωής μου. Δεν υπάρχει μέρα που να μην σκέφτομαι ή να ασχοληθώ με τις ημικρανίες μου, και νομίζω αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Το πρόγραμμα εργασίας μου, τα ταξίδια και τα σχέδιά μου με φίλους προγραμματίζονται πάντα γύρω από τις ημικρανίες μου, επειδή μικρά πράγματα όπως ο ύπνος σε ένα κακό μαξιλάρι ή η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο μπορεί να προκαλέσουν κάτι που διαρκεί για την υπόλοιπη ημέρα.
Πιστεύω ότι ένα από τα χειρότερα σημεία της εμφάνισης χρόνιων ημικρανιών είναι ότι οι άνθρωποι δεν μιλούν πραγματικά για την επίδραση που έχει στα κοντινά τους άτομα. Υπάρχει ένας διαρκής φόβος ότι απογοητεύετε τους ανθρώπους ή ενοχλείτε τη ζωή τους επειδή ξαφνικά δεν μπορείτε να ακολουθήσετε τα σχέδιά σας ή ακόμα και να κάνετε απλά πράγματα όπως να βάλετε το πλυντήριο πιάτων. Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό για τα άτομα με ημικρανίες, να έχουν κατανόηση και υπομονή από τους ανθρώπους στη ζωή τους, να μην αισθάνονται ένοχοι για κάτι που δεν μπορούν να ελέγξουν».
«Ο θόρυβος του κλιματιστικού ακούγεται σαν μικρός τυφώνας» — Αδάμ, 23
«Ποτέ δεν σκέφτεσαι τον ήχο περιβάλλοντος μέχρι να αντιμετωπίσεις μια ημικρανία σε ένα δημόσιο περιβάλλον. Όταν είστε ευαίσθητοι στον ήχο, ακούτε σε ένταση όλους τους ήχους. Κλιματισμός, φώτα, πουλιά, κίνηση. Όλα κάνουν θόρυβο. Όταν με πιάνει ημικρανία σε ένα παντοπωλείο, μπορώ να ακούσω τα πάντα. Ο θόρυβος του κλιματιστικού ακούγεται σαν μικρός τυφώνας και ο ήχος των παλιών φώτων τρυπάει τα τύμπανα των αυτιών σας. Τίποτα δεν είναι καλύτερο από τη σιωπή. Μερικές φορές δεν μπορώ καν να περπατήσω και πρέπει να ξαπλώσω αμέσως».
«Αισθάνεσαι συσσωρευμένη πίεση και πόνο» — Τζόρνταν, 22
«Μια ημικρανία έχει την εξής αίσθηση: Φανταστείτε ότι υπάρχει ένα άτομο παγιδευμένο σε μια ντουλάπα, δεν έχει χώρο να κουνιέται και πιέζεται στους τοίχους, δημιουργώντας τεράστια πίεση. Τώρα φανταστείτε ότι αυτός ο τοίχος είναι το κρανίο σας. Αισθάνεσαι συσσωρευμένη πίεση και πόνο»
“Κυμαίνεται από ένα θαμπό παλμό έως το τρύπημα σε μια λαβή που μοιάζει με μέγγενη” – Τζέφρει, 49
«Οι ημικρανίες είναι απλά χάλια. Επηρεάζουν όλες τις πτυχές της ζωής σας, αναγκάζοντάς σας να αποσυρθείτε από τον κόσμο, να είστε πιο ευερέθιστοι με τους φίλους και την οικογένειά σας και λιγότερο ικανοί να ασχοληθείτε σωστά ή να απολαύσετε ακόμη και τις πιο βασικές δραστηριότητες.
Για μένα, μια ημικρανία κυμαίνεται από έναν θαμπό παλμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου πάνω από τον λαιμό έως έναν διαπεραστικό παλμό με πίεση ακριβώς πίσω από τα μάτια μου έως μια λαβή σαν μέγγενη στους κροτάφους μου. Η καρδιαγγειακή δραστηριότητα και οι παρατεταμένοι υψηλοί καρδιακοί παλμοί με εξουθενώνουν για το υπόλοιπο της ημέρας».
«Η δεξιά πλευρά του προσώπου μου μούδιασε και δεν ένιωθα τη γλώσσα μου» — Νικόλ, 25
«Μελετούσα στη βιβλιοθήκη όταν ξαφνικά η όραση μου φάνηκε περίεργη. Βασικά δεν μπορούσα να διαβάσω τίποτα γιατί φαινόταν να αναβοσβήνουν φώτα στις σελίδες που με εμπόδιζαν να δω τις λέξεις. Τότε άρχισα να νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο δεξί μου χέρι και πόδι.
“Άρχισα να πανικοβάλλομαι και ζήτησα από τον φίλο μου να είναι σε επιφυλακή σε περίπτωση που ήταν εγκεφαλικό. Δεν είχα ποτέ ημικρανία και δεν είχα αρκετή εκπαίδευση για να σκεφτώ να πάω στο νοσοκομείο. Το τελευταίο πράγμα ήταν να μουδιάσει η δεξιά πλευρά του προσώπου μου και δεν μπορούσα να νιώσω τη γλώσσα μου. Πήρα ένα παυσίπονο, έσβησα όλα τα φώτα και προσπάθησα να παραμείνω ήρεμη. Μια ώρα αργότερα είχα έναν από τους χειρότερους πονοκεφάλους που είχα.
Δεν ήξερα ότι ήταν ημικρανία, μέχρι την επόμενη φορά που συνέβη και τότε συμβουλεύτηκα έναν γιατρό… Τώρα είμαι φοιτήτρια ιατρικής και αισθάνομαι την ανάγκη να βοηθήσω, ώστε οι γυναίκες να μην κινδυνεύουν από τέτοιες καταστάσεις».
«Καταλήγω να απομονώνομαι» — Σμρίτι, 24
«Τον Δεκέμβριο του 2020, είχα ημικρανία σχεδόν κάθε μέρα για ολόκληρο τον μήνα. Το στομάχι μου ερεθίστηκε ως αποτέλεσμα της λήψης υπερβολικής ποσότητας φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή, τα οποία με τη σειρά τους με έκαναν να νιώθω ναυτία. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Ένας νευρολόγος με έβαλε να δοκιμάσω διαφορετικά φάρμακα που μερικές φορές θα οδηγούσαν σε τρομακτικές παρενέργειες όπως δύσπνοια ή σφίξιμο στο στήθος.
“Οι ημικρανίες με εξαντλούν πολύ. Κάθε εργασία απαιτεί διπλάσια προσπάθεια και κίνητρο. Καταλήγω να απομονώνομαι επειδή οι ημικρανίες συχνά με βάζουν σε κακή διάθεση και δεν καταλαβαίνουν όλοι πόσο εξουθενωτικές μπορεί να είναι».
«Νιώθω ότι πρέπει να βρω τη βαθύτερη, πιο σκοτεινή σπηλιά για να συρθώ» — Ζυλιέν, 26
«Ξαφνικά, θα έχω ένα αίσθημα απίστευτης ναυτίας και ευαισθησίας στο φως. Αισθάνομαι ότι πρέπει να βρω τη βαθύτερη, πιο σκοτεινή σπηλιά για να πάω. Ο φρικτός πόνος που συντρίβει το μυαλό διαρκεί πολλές ώρες και τελειώνει με εμετό. Αισθάνεσαι σαν ένα μείγμα του εγκεφάλου σου να διαστέλλεται από μέσα ενώ τον βάζουν σε μια μέγγενη. Είναι πόνος πολλαπλών κατευθύνσεων και έχω μια αύρα στην αρχή και σχεδόν τύφλωση όταν η αύρα ολοκληρώνεται».
«Μου προκαλεί ναυτία σε σημείο που χρειάζεται να κάνω εμετό» — Τζέιμι, 31
«Οι ημικρανίες μου συχνά εμφανίζονται αργά και στη συνέχεια μετατρέπονται σε έναν ανεξέλεγκτο πόνο. Είναι μια αίσθηση παλμών που νιώθω ότι δεν πρόκειται να φύγει ποτέ, και είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ. Συχνά μου προκαλεί επίσης ναυτία σε σημείο που χρειάζεται να κάνω εμετό».
“Η αύρα αναστέλλει την ικανότητά μου να βλέπω καλά ή να εστιάζω” — Λίλι, 23
«Έχω οφθαλμικές ημικρανίες, οπότε πρώτα βλέπω μια αύρα, η οποία μοιάζει με ένα μικρό σημείο παρόμοιο με όταν κοιτάς ένα φως για πολύ καιρό και έχεις ένα σημείο στην όρασή σου. Οι αύρες ξεκινούν πολύ μικρές, και στη συνέχεια συνήθως μεγαλώνουν θολώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της όρασής μου. Η αύρα θα διαρκέσει περίπου τριάντα λεπτά έως μία ώρα. και μετά εμφανίζεται η ημικρανία.
«Νιώθω ότι το κεφάλι μου θα ξεκολλήσει από τους ώμους μου» — Κόνι, 32
«Η πρώτη μου πλήρης ημικρανία ήταν στα 13 μου. Η όρασή μου ήταν σε κίνδυνο, είχα δυνατούς πόνους στο κεφάλι μου και δεν μπορούσα να ξαπλώσω και να ξεκουραστώ λόγω της πίεσης. Νιώθω ότι το κεφάλι μου θα ξεκολλήσει από τους ώμους μου από τον έντονο πόνο. Καθώς μεγαλώνω, τα συμπτώματα χειροτερεύουν».
«Μαχαίρι στον εγκέφαλο» — Γαβριέλα, 24
«Αισθάνομαι σαν να μου μαχαιρώνουν τον εγκέφαλο. Προσπαθώ να κάνω μασάζ στο κεφάλι ή να παίρνω φάρμακα, αλλά ο μόνος τρόπος για να το ξεφορτωθώ είναι να περιμένω να τελειώσει, συνήθως με σβηστά φώτα και προσπαθώντας να μην κοιτάζω τίποτα».
«Έχω την αίσθηση ότι ένας παγοκόφτης μαχαιρώνει τον εγκέφαλό μου». — Έμιλυ, 26
«Οι ημικρανίες μου ξεκινούν ως ένας επίμονος πόνος στο πίσω μέρος του λαιμού μου που σιγά-σιγά κατευθύνεται προς τον αριστερό μου κρόταφο, όπου αισθάνομαι σαν έναν παγοκόφτη να μαχαιρώνει τον εγκέφαλό μου στη διατομή του κρόταφου και του βολβού του ματιού μου. Ταυτόχρονα, η πίεση των κόλπων μου αρχίζει να αυξάνεται κάνοντας τα πάντα πιο επώδυνα. Περιστασιακά, οι ημικρανίες μου συνοδεύονται από ναυτία και έμετο που τείνει να επιδεινώνει συνεχώς τα συμπτώματά μου.
«Μακάρι να καταλάβουν περισσότεροι άνθρωποι ότι οι ημικρανίες είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν κακό πονοκέφαλο. Είμαι πάντα πολύ ευγνώμων όταν οι φίλοι και οι εργοδότες μου καταλαβαίνουν και μου δίνουν χρόνο να αναρρώσω».
Διαβάστε επίσης
Καθ. Λεωνίδας Πλατανιάς: Ο καρκίνος είναι η χειρότερη αρρώστια – Είναι πολλά αυτά, που δεν ξέρουμε
Η υποτροπή της COVID-19, μετά το Paxlovid, δεν οφείλεται σε ελλιπή ανοσολογική απόκριση
