Η πρώιμη νόσος Αλτσχάιμερ είναι σχετικά σπάνια καθώς μόνο το 5%-10% των περιπτώσεων της ασθένειας διαγιγνώσκονται σε άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών.
Ο Φρέιζερ, δάσκαλος στην Αυστραλία, είναι μόλις 41 ετών και διαγνώστηκε με τη νόσο Αλτσχάιμερ, όταν διαπίστωσε ότι είχε προβλήματα μνήμης, μετά από δύο ανησυχητικά περιστατικά.
Σε βίντεο που μοιράστηκε στο YouTube, το οποίο μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 119.000 προβολές, περιγράφει δύο σημαντικά «κενά μνήμης» που, όπως φάνηκε αργότερα, ήταν συμπτώματα της νόσου.
Σε ηλικία 39 ετών παρακολούθησα μια ολόκληρη ταινία χωρίς να συνειδητοποιώ ότι την είχα ξαναδεί. “Την είδαμε αυτή την ταινία πριν από έναν μήνα”, μου είπε η σύντροφός μου.
Τέλος πάντων, είδα ολόκληρη την ταινία και το τέλος παρέμεινε έκπληξη για μένα. Δεν είχα καμία απολύτως ανάμνηση ότι την είχα παρακολουθήσει, και δεν μπορείς να πεις πως έβλεπα πολλές ταινίες εκείνη την εποχή. Οπότε, ήταν λίγο ανησυχητικό.
Δεν το σκέφτηκα και πολύ εκείνη τη στιγμή. Μόνο λίγους μήνες πριν από τη διάγνωση, τον περασμένο Μάιο, άρχισα να αντιμετωπίζω «κάποια προβλήματα». Δυσκολευόμουν να «σκεφτώ βαθιά», οι σκέψεις μου ήταν ασυνήθιστα «ρηχές» και «επιφανειακού επιπέδου».
Στη συνέχεια, ένα δεύτερο σημαντικό περιστατικό σήμανε συναγερμό. Ήταν τρομακτικό το βράδυ που αναζητούσα την έφηβη κόρη μου με το αυτοκίνητό μου, για την οποία λανθασμένα νόμιζα ότι είχε εξαφανιστεί. Στην πραγματικότητα, όμως, η κόρη μου είχε πάει στον κινηματογράφο – κάτι για το οποίο μου είχε μιλήσει νωρίτερα εκείνη την ημέρα.
Θυμάμαι ότι η κόρη μου μου είχε πει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας πως θα πήγαινε σινεμά εκείνο το βράδυ και πως θα έμενε έξω μέχρι αργά με έναν φίλο.
Έφτασε η νύχτα και άρχισα να φρικάρω και να σκέφτομαι: “Πού είναι η κόρη μου;”.
Οδηγούσα στην πόλη προσπαθώντας να δω αν άλλοι φίλοι της είχαν νέα της… Και έφτασα σε σημείο να καλέσω την αστυνομία, τόσο πολύ ανησυχούσα. Προσπαθούσα να της τηλεφωνήσω, να της στείλω μήνυμα, φωνητικά μηνύματα, αλλά δεν την έβρισκα. Οπότε ναι, είχα φρικάρει. Και τότε μου τηλεφώνησε εκείνη και μου είπε: “Γεια σου μπαμπά, ήμουν στον κινηματογράφο. Θυμάσαι που σου το είπα;”».
Αμέσως μετά από αυτό το περιστατικό, ζήτησα ιατρική βοήθεια και τελικά ήρθε η καθοριστική για τη ζωή μου διάγνωση της πρώιμης έναρξης της Νόσου Αλτσχάιμερ, σε ηλικία 41 ετών.
Μετά τη διάγνωση, υπήρχαν και άλλα συμπτώματα.
Μπερδεύω τα πράγματα όσον αφορά τον καθημερινό προγραμματισμό. Αν κάποιος έχει οργανώσει κάτι και στη συνέχεια τα σχέδια αλλάξουν, σχεδόν πάντα θυμάμαι το πρώτο σχέδιο, οπότε τα μπερδεύω. Μια ομίχλη καλύπτει το μυαλό σου και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς πολύ καλά στα πράγματα. Είναι σαν να είσαι σε μια ομίχλη.
Τους τελευταίους έξι μήνες, ξεχνάω πώς να κάνω κάποια πράγματα τα οποία έχω κάνει χιλιάδες φορές, όπως το να κλείνει το ντους και να οδηγεί το αυτοκίνητο. Ωστόσο, εξακολουθώ να πηγαίνω να πηγαίνει στη δουλειά του και δεν αισθάνομαι πως τα συμπτώματα με ελέγχουν. Όμως, όλο και πιο συχνά είμαι εξαντλημένος στο τέλος της ημέρας. Νιώθω λες και ο εγκέφαλός μου έχει γεμίσει.
Μάθετε περισσότερα για τη νόσο Αλτσχάιμερ στην ιστοσελίδα της Εταιρείας Alzheimer Αθηνών
Διαβάστε επίσης
Η σωστή επιλογή ψωμιού στη νηστεία
Γρίπη των πτηνών: Είναι η νέα σιωπηλή πανδημία; Τι γίνεται στην Ελλάδα
