Μια νέα μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πολύ αδύνατοι μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο σε σύγκριση με τους υπέρβαρους ή τους ελαφρώς παχύσαρκους.
Επιστήμονες από τη Δανία συμφωνούν ότι το να είσαι ελαφρώς υπέρβαρος —ή ακόμα και ελαφρώς παχύσαρκος— μπορεί να μην μειώνει το προσδόκιμο ζωής, ενώ όσοι είναι λιποβαρείς ή βρίσκονται στο χαμηλότερο όριο του «φυσιολογικού» βάρους αντιμετωπίζουν μεγαλύτερους κινδύνους.
Συγκεκριμένα, η μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Βιέννη έδειξε ότι όσοι είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) στην κατηγορία του υπέρβαρου – και μάλιστα ορισμένοι ήταν παχύσαρκοι – δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες θανάτου κατά τη διάρκεια των πέντε ετών παρακολούθησης, από όσους είχαν ΔΜΣ 22,5-<25,0 kg/m 2, που βρίσκεται στο ανώτερο όριο του φυσιολογικού εύρους βάρους.
«Τόσο οι πολύ αδύνατοι όσο και οι παχύσαρκοι αντιμετωπίζουν σημαντικούς κινδύνους για την υγεία», λέει η Sigrid Bjerge Gribsholt, του Steno Diabetes Center Aarhus, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Aarhus της Δανίας, η οποία ηγήθηκε της έρευνας.
«Η παχυσαρκία μπορεί να διαταράξει τον μεταβολισμό του σώματος, να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να οδηγήσει σε ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και έως και 15 διαφορετικές μορφές καρκίνου, ενώ όσοι είναι πολύ αδύνατοι κινδυνεύουν από τις επιπτώσεις του υποσιτισμού, της εξασθενημένης ανοσίας και των ελλείψεων θρεπτικών συστατικών».
Η μελέτη έγινε ανάμεσα σε 85.761 άτομα (81,4% γυναίκες, μέση ηλικία κατά την έναρξη της έρευνας τα 66,4 έτη):
- Από τους συμμετέχοντες, οι 7.555 (8%) πέθαναν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Η ανάλυση διαπίστωσε ότι τα άτομα στην κατηγορία λιποβαρών είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες (2,73 φορές) να έχουν πεθάνει από ό,τι τα άτομα με ΔΜΣ προς το πάνω μέρος του υγιούς εύρους (22,5 έως <25,0 kg/m2).
- Άτομα με ΔΜΣ 40 kg/m2 και άνω (κατηγοριοποιημένα ως σοβαρή παχυσαρκία) είχαν διπλάσιες πιθανότητες (2,1 φορές) να έχουν πεθάνει σε σύγκριση με τον πληθυσμό αναφοράς.
- Άτομα με ΔΜΣ από 18,5 έως <20,0 kg/m2 , και επομένως στο κατώτερο άκρο του υγιούς εύρους βάρους, είχαν διπλάσιες πιθανότητες θανάτου σε σχέση με εκείνα του πληθυσμού αναφοράς.
- Ομοίως, άτομα με ΔΜΣ από 20,0 έως <22,5 kg/m2 , και επομένως στο μέσο του υγιούς εύρους βάρους, είχαν 27% περισσότερες πιθανότητες θανάτου σε σχέση με τον πληθυσμό αναφοράς.
Η Δρ Γρίμπσχολτ λέει: «Μια πιθανή αιτία για τα αποτελέσματα είναι η αντίστροφη αιτιώδης συνάφεια: ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να χάσουν βάρος λόγω μιας υποκείμενης ασθένειας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ασθένεια, όχι το ίδιο το χαμηλό βάρος, είναι αυτή που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου, γεγονός που μπορεί να κάνει να φαίνεται ότι ο υψηλότερος ΔΜΣ είναι προστατευτικός».
«Είναι επίσης πιθανό άτομα με υψηλότερο ΔΜΣ που ζουν περισσότερο – οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που μελετήσαμε ήταν ηλικιωμένοι – να έχουν ορισμένα προστατευτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν τα αποτελέσματα.»
«Παρόλα αυτά, σύμφωνα με προηγούμενη έρευνα, διαπιστώσαμε ότι τα άτομα που βρίσκονται στην κατηγορία των λιποβαρών αντιμετωπίζουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο θανάτου».
Όποια και αν είναι η εξήγηση, ο ΔΜΣ δεν είναι η μόνη ένδειξη ότι ένα άτομο έχει ανθυγιεινά επίπεδα λίπους.
photo shutterstock
Διαβάστε επίσης
Τραμπ σε Μπουρλά μετά το φτέρνισμα του Ρόμπερτ Κένεντι δίπλα του: «Φέρε μου ένα Paxlovid»
