Αμέτρητες επιθέσεις από παιδιά σε παιδιά στην περιοχή του Ζωγράφου, αλλά και στον Βύρωνα, και στην Κηφισιά, και αλλού στην Αττική και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα δημιουργούν μια κατάσταση τρομοκρατίας, την οποία η αστυνομία καλείται να αντιμετωπίσει.
Αυτή που πρώτη, όμως, θα έπρεπε να βάλει φρένο στο σοβαρό αυτό ζήτημα είναι η ελληνική οικογένεια, η οποία, όπως εξήγησε η γνωστή παιδοψυχολόγος κ. Τένια Μακρή, έχει χάσει το πλαίσιό της.
Βίαια ένστικτα
Πιο συγκεκριμένα, επιχειρώντας να εξηγήσει τι συμβαίνει στους έφηβους που σχηματίζουν συμμορίες και επιτίθενται σε άλλα παιδιά, η κ. Μακρή είπε, ότι “τα παιδιά αυτά εκδηλώνουν τα βίαια ένστικτά τους, τα οποία έχουν καλλιεργήσει κατά το μεγαλύτερο βαθμό μέσω διαδικτύου, είτε από την επαφή τους με άγνωστα (σε πρώτη φάση) άτομα είτε λόγω της υπέρμετρης χρήσης των video games με βίαιο περιεχόμενο.”
Ποια είναι η πραγματική αιτία
Όπως εξήγησε η κ. Μακρή, “Το βασικό πρόβλημα είναι, ότι στα παιδιά αυτά λείπει η επικοινωνία. Επικοινωνούν έτσι με άλλα παιδιά που δεν τα γνωρίζουν και δημιουργούν μια ομάδα. Είναι παιδιά που θέλουν κάπου να ανήκουν και που νομίζουν, ότι θα γίνουν ήρωες αν ασκήσουν βία.
Τα παιδιά αυτά δεν έχουν πλαίσιο, ούτε οικογενειακό ούτε επικοινωνιακό, και έτσι χρησιμοποιούν το κινητό για να σχηματίσουν μέσω αυτού την “αγέλη” τους. Με το κινητό “πυροβολούν” και αυτό γίνεται η επέκταση του συναισθήματος της βίας. Αυτή η ΄δίψα’ για επικοινωνία και αίσθηση ισχύς μεταφέρεται έπειτα στην πραγματικότητα (ένας 12χρονος πήρε πρόσφατα το αμάξι της μάνας του και οδηγώντας πάτησε αστυνομικό).
Έχει χαθεί το πλαίσιο της οικογένειας
Τα παιδιά αυτά έχουν χάσει το πλαίσιο της οικογένειας. Έτσι, σχηματίζουν συμμορίες για να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου και ότι είναι σημαντικοί.”
Η κ. Μακρή κατέληξε μια μία παραίνεση προς τους γονείς: “Να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας. Να παρακολουθούμε το κορμί τους, τη ματιά τους, την έκφρασή τους, να απλώνουμε τα χέρια και να τα παίρνουμε αγκαλιά, να τους λέμε πόσο σημαντικά είναι για εμάς!”. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά δεν θα αναζητούν την επιβεβαίωση αυτή, ότι είναι σημαντικά και δυνατά, αλλού…
Διαβάστε επίσης
Mαμά παιδιού ΑμΕΑ: “Ήξερα την διάγνωση, ήξερα τι δεν θα καταφέρει, δεν ήξερα τι θα καταφέρει”
