Εκτενή αναφορά στις συζητήσεις που αφορούν το εμβόλιο AstraZeneca και τις ανησυχίες των πολιτών σχετικά με τη χορήγησή του κάνει μέσω των κοινωνικών δικτύων ο Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (LSE) και εκπρόσωπος της χώρας σε διεθνείς φορείς για τον κορονοϊό.
Για πρώτη φορά, μάλιστα, μιλάει και για τη δική του εμπειρία εμβολιασμου, αναφέροντας πως έχει ήδη λάβει την πρώτη δόση του εμβολίου AstraZeneca (στην Αγγλία) και πως τον ερχόμενο μήνα δεν θα διστάσει να λάβει και τη δεύτερη, θεωρώντας πως «το ρίσκο είναι ελάχιστο».
«Εγώ αποφάσισα, αλλά δεν είμαι ρυθμιστική αρχή»
«Εγώ αποφάσισα για τον εαυτό μου: έκανα την πρώτη δόση του εμβολίου της ΑΖ και θα κάνω και τη δεύτερη τον Μάιο. Και αυτό γιατί θεωρώ ότι το ρίσκο είναι ελάχιστο.
Εγώ όμως δεν είμαι ρυθμιστική αρχή, αλλά ένας πολίτης που η απόφασή μου έχει μοναδιαία συνέπεια. Δεν θα κάνω ούτε αυστηρές συστάσεις και δεν θα κρίνω υποτιμητικά όσους έχουν διαφορετικές εκτιμήσεις από εμένα. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα να έχει τη γνώμη του και να επεξεργάζεται τα επιστημονικά δεδομένα με το δικό του τρόπο, όταν βέβαια οι συνέπειες της απόφασης αφορούν τον εαυτό του και μόνο», γράφει ο καθηγητής Μόσιαλος.
Εξαιρετικά μικρή πιθανότητα παρενεργειών
Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα που παραθέτει την ανάρτησή του, «εάν υπήρχε συσχέτιση του εμβολίου με τις παρενέργειες, αν δούμε το σύνολο των εμβολιασμών και τον αριθμό των περιστατικών, η πιθανότητα εμφάνισης θα υπολογιζόταν στο 1/600.000 ενώ η πιθανότητα κάποιος να πεθάνει από το ίδιο το εμβόλιο θα ήταν 1/2.600.000».
Επομένως η πιθανότητα θρόμβωσης και πολύ περισσότερο η πιθανότητα θανάτου μετά τον εμβολιασμό είναι εξαιρετικά μικρή.
Απ’ την, άλλη, όπως σημειώνει ο καθηγητής, η πρόσφατη αναστολή των εμβολιασμών σε κάποιες χώρες αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε καθυστέρηση στο πλάνο των εμβολιασμών και στη λήξη της πανδημίας.
Οι αποφάσεις
Ο Ηλίας Μόσιαλος τονίζει πως ορισμένες κυβερνήσεις σταθμίζουν τους κινδύνους από την νόσηση με τον ιό, με το ελάχιστο ρίσκο από τη χρήση του εμβολίου. Αυτές τοποθετούνται υπέρ της χρήσης του εμβολίου. Αντιθέτως, άλλες κυβερνήσεις δεν συνεκτιμούν τους δυο κινδύνους/ρίσκα αλλά μόνο το ένα πιθανό αλλά ίσως αναπόφευκτο πολύ μικρό ρίσκο από τη χρήση του εμβολίου.
Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζει, ούτε οι αποφάσεις ούτε οι επιστημονικές απαντήσεις είναι εύκολες.
«Οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να συνεχίσουν να συγκεντρώνουν στοιχεία και να παίρνουν τις αποφάσεις τους αυστηρά με βάση τα επιστημονικά δεδομένα. Δεδομένης της σημασίας της κατάστασης, ας ξαναδούν όλα τα δεδομένα από την αρχή. Και αν εκτιμήσουν ότι πρέπει να αλλάξουν τις αποφάσεις τους τότε πρέπει να το κάνουν και να το ανακοινώσουν. Αν τα δεδομένα αλλάξουν ή αν οι ρυθμιστικές αρχές εκτιμήσουν ότι το ρίσκο για συγκεκριμένες υποκατηγορίες του πληθυσμού είναι μη αποδεκτό, τότε θα πρέπει να δοθούν πιο συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης για αυτές τις υποκατηγορίες ή να γίνει χρήση άλλου εμβολίου».
Ο καθηγητής κάνει αναφορά και στο συνδυασμό διαφορετικών εμβολίων, λέγοντας πως μπορεί να γίνει «γιατί όλα τα εμβόλια στοχεύουν την πρωτεΐνη ακίδα του ιού».
Και επισημαίνει ότι η «ορθή γραμμή πολιτικής της υγείας θα ήταν η κοινή προσέγγιση από την πλευρά όλων των ρυθμιστικών αρχών. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις δεν βοηθούν».
