Η ποιήτρια Δανάη Σιώζιου καταγράφει την εμπειρία της με τον καρκίνο με τρόπο συγκλονιστικό H Δανάη Σιώζιου είναι Ελληνίδα ποιήτρια και τους τελευταίους μήνες δίνει τη δική της μάχη με τον καρκίνο. Ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, όταν διαγνώστηκε με τον καρκίνο του μαστού. Η ζωή της ήρθε τούμπα και η ίδια μέσα από τη δύναμη της τέχνης, την οποία κατέχει καλά, καταγράφει τη νέα καθημερινότητά της με τον καρκίνο, εκφράζοντας τη δική της αλήθεια.
Η νεαρή ποιήτρια δημοσίευσε στο προσωπικό της blog ένα συγκλονιστικό ημερολόγιο-καταγραφή της εμπειρίας της με τον καρκίνο του μαστού τους τελευταίους μήνες, με τον τίτλο «Αυτά δεν είναι ποιήματα». Και κάθε στίχος είναι πιο δυνατός και πιο συγκλονιστικός από τον άλλον και αξίζει όλοι να διαβάσουμε το ποιήμα της.
Ημερολόγιο
Η ζωή δεν είναι πια
το ήσυχο ποτάμι του χρόνου
αλλά ένα λουτρό αίματος
σπρώχνω τις ρίζες μου βαθύτερα
και τους ζητώ να τραγουδήσουν
το τραγούδι του χώματος
Όταν μου κόψανε το ένα στήθος
έπλυνα την πληγή με δυόσμο
όταν μου κόψανε το δεύτερο
έπλυνα την πληγή με βασιλικό
χωρίς στήθος ζητώ νερό
μου δίνουν ξύδι
Δεν μπορώ να σηκώσω τα χέρια μου
δεν μπορώ να σηκωθώ
δεν μπορώ να ξαπλώσω
να πιω νερό να φάω
να πάω στην τουαλέτα
να πλυθώ να μιλήσω
δεν μπορώ να ντυθώ
είμαι γεμάτη τρύπες
Μπαμπά η σειρά χάλασε
κατεβαίνουμε στην άβυσσο μαζί
Μπαμπά ακούω κλαρίνα
βλέπω φαντάσματα
σου βάζω οξυγόνο
μου δίνεις τα φάρμακα
Δεν θέλουν να σκέφτομαι τα νεκρά κορίτσια
Θέλουν να σκέφτομαι τα ζωντανά
Αλλά εγώ θέλω να τραγουδήσω τις νεκρές μου φίλες
Θέλω να μάθω τα ονόματά τους
Τρία χειρουργεία σε ενάμιση μήνα
δεν ήξερα ότι υπάρχουν τόσα φάρμακα
φοβάμαι τη χημειοθεραπεία
Παραδίδω το σώμα μου στην επιστήμη
Γίνομαι αντικείμενο νοσοκομείου ξανά
Μου περνάνε τα φάρμακα από μια αρτηρία
Κατευθείαν στην καρδιά
Προσπαθώ να περάσω τα στάδια
Αλλά το σώμα μου δεν μου ανήκει πια
Και μου φωνάζει για τον πόνο
Το Πάσχα όταν τελείωσε η λοίμωξη
Δύο βδομάδες πυρετού μαζί με χημειοθεραπεία
(Ξέρεις πως είναι να μην έχεις ανοσοποιητικό;)
Αρρυθμίες, η καρδιά πονάει
Το επόμενο εικοσιτετράωρο πέρασε
Με ένα δάχτυλο ουίσκι και (δύο τσιγάρα)
(οι γιατροί είπαν εντάξει λίγο/
στα παραπάνω ξέρασα)
Γιατί αυτός που περίμενα
Δεν ήρθε
Γιατί μου είπε πως όλοι θα με εγκαταλείψουν
Κι αφού δεν πέθανα
Λέω πως για σήμερα δεν έχω ούτε καρκίνο
Καπνίζω και πίνω
Δεν φοβάμαι το θάνατο πια
Θα βρω την ταμπακιέρα της Ελένης
Που άντεξε τριάντα μέρες
και ήταν φίλη μου για τρεις
Ο μπαμπάς μου στο τηλέφωνο μου λέει
πως όταν ήμουν μικρή δεν φοβόμουν το σκοτάδι
και στην παιδική χαρά ήμουν από τα λίγα παιδιά
που όταν πέφτανε και χτυπούσανε
ακόμα και με το ποδήλατο
σηκωνόντουσαν και συνέχιζαν
χωρίς να τρέξουν στους γονείς τους
νομίζω πως έτσι μου λέει συγγνώμη
και σε αγαπώ
Τώρα κοιτάζω από το παράθυρο
το φως
θυμάμαι πως παίζω με τις ηλιαχτίδες
ίσως μπορώ και χωρίς τις βλεφαρίδες μου
Σιγά σιγά βλέπω
ποιοι βρίσκονται σε κύκλο γύρω μου
και μου θυμίζουν πόσο έχω αγαπηθεί
και μου μιλάνε για το πόσο έχω αγαπήσει
Σιγά σιγά
μετράω στιγμές
επιστρέφω
μαθαίνω να ζω με τον φόβο
μαθαίνω να ζω με τον πόνο
μαθαίνω να ζω
Αυτά δεν είναι ποιήματα
τα λέω ειλικρίνεια»
Ποια είναι η Δανάη Σιώζιου
H Δανάη Σιώζιου γεννήθηκε το 1987. Μεγάλωσε στην Καρλσρούη της Γερμανίας και στην Καρδίτσα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα με ειδίκευση στον τομέα Λογοτεχνίας και Πολιτισμών και συνέχισε τις σπουδές της στον τομέα της Πολιτιστικής Διαχείρισης και της Ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Ποιήματα, άρθρα, μεταφράσεις και δοκίμιά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Η πρώτη ποιητική της συλλογή Χρήσιμα παιδικά παιχνίδια είναι υπό έκδοση από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Διαβάστε επίσης
Κι, όμως, τόσο καιρό ρίχνουμε λάδι στα φαγητά με λάθος τρόπο
Κυριακίδου: Η διανομή των προσαρμοσμένων εμβολίων για την COVID-19 στα κράτη μέλη έχει ήδη ξεκινήσει
Οι 3 τύποι γυναικείου οργασμού: Κύμα, χιονοστιβάδα, ηφαίστειο – Βρείτε τον δικό σας