Εν πολλοίς η ποιότητα της καθημερινής μας ζωής σχετίζεται με τις συντροφικές σχέσεις. Στο άρθρο, που ακολουθεί, θα μάθουμε πώς να βελτιώσουμε τις συντροφικές σχέσεις μας με 7 βήματα.
Αυτό το καλοκαίρι του 2021 σίγουρα δεν είναι και από τα πιο εύκολα και ξέγνοιαστα που έχουμε ζήσει. Καύσωνας, φωτιές, καταστροφές, πανδημία. Συν το γεγονός ότι έχουμε όλοι περάσει έναν δύσκολο χειμώνα, που, λόγω του εγκλεισμού, επηρεάστηκε σε πολλά επίπεδα η ποιότητα της ζωής μας.
Ένας από τους τομείς, που φάνηκε έντονα να περνά κρίση, είναι οι συντροφικές σχέσεις. Και αυτό δεν το είδαμε μόνο οι ψυχοθεραπευτές στην κλινική πρακτική, αλλά συνεχίζουμε να το βλέπουμε και μέσα από τις τραγικές περιπτώσεις βίας και γυναικοκτονιών.
Όσο και αν μοιάζει άσχετο, οι σχέσεις – και κυρίως οι συντροφικές σχέσεις – μοιάζουν αρκετά με ένα δάσος. Σκεφτείτε το.
Αυτό, που εμείς βλέπουμε δάσος, είναι αποτέλεσμα μιας φυσικής διεργασίας χρόνων. Κάθε δασική έκταση κουβαλά τη δική της ιστορία, χαρακτήρα και ιδιαιτερότητα ως προς τα δέντρα και τη ζωή που φιλοξενεί. Όταν το βλέπουμε απ’ έξω, περιμετρικά, ή από ψηλά, συνήθως το θαυμάζουμε. Σίγουρα, όμως, αν περπατήσουμε πιο μέσα, μπορεί να βρούμε σημεία δυσπρόσιτα, ή ακόμη κι επικίνδυνα.
Αν αφήσουμε το δάσος ν’ αναπτύσσεται μόνο του, αλλά παράλληλα το καθαρίζουμε και το προφυλάσσουμε από φωτιές και από άλλες παρεμβάσεις, τότε αυξάνουμε κατά πολύ τις πιθανότητες ν’ απολαμβάνουμε τα οφέλη και τις ομορφιές τους για πολλά χρόνια.
Τι γίνεται, όμως, αν δεν προσέξουμε; Νομίζω όλοι ξέρουμε, ειδικά μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές. Ένας παρατεταμένος καύσωνας, μια σπίθα είναι αρκετά. Αν προλάβουμε να σβήσουμε την φωτιά, καλώς. Αν όμως βρει, ήδη, «καμένη» γη, η ζημιά είναι αναπόφευκτη.
Τι λάθη κάνουμε στις συντροφικές σχέσεις
Οι συντροφικές σχέσεις δεν διαφέρουν πολύ από αυτό το μοτίβο. Μπορεί στα μαθηματικά ένα κι ένα να κάνει δυο, αλλά στις σχέσεις ένα κι ένα κάνει τρία. Κάθε σχέση από μόνη της είναι μια οντότητα, ένα δάσος. Χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια, ώστε από μια γνωριμία να προκύψει μια σχέση, που χαρακτηρίζεται από ροή, ασφάλεια, αγάπη, εμπιστοσύνη και άλλες παραμέτρους, που την κάνουν ουσιαστική.
Ξέρουμε ότι ο έρωτας και το ροζ συννεφάκι έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής. Έτσι όλα αυτά τα ωραία δεν γίνεται να κρατηθούν ζωντανά, αν δεν τα φροντίζουμε. Και καλά στο δάσος θα μου πείτε, στη σχέση πώς το κάνουμε αυτό;
Αν και όπως είπαμε κάθε σχέση είναι ξεχωριστή, παρακάτω δίνονται κάποιες γενικές κατευθύνσεις, ώστε να φροντίσουμε να μην «καούμε».
Ενεργοποιήστε την παρατήρηση
Δώστε χρόνο να παρατηρήσετε αυτό που γίνεται, ή δεν γίνεται, μεταξύ σας. Η παρατήρηση μας βοηθά να εστιάσουμε και να περιγράψουμε καλύτερα αυτό που μας απασχολεί, όταν θέλουμε να το συζητήσουμε.
Αφουγκραστείτε τα συναισθήματά σας
Εστιάστε στον εαυτό σας και προσπαθήστε να αναγνωρίσετε πώς νιώθετε σε κάθε συνθήκη. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο, είναι, όμως, πολύ σημαντικό και θα σας δώσει πολύτιμες πληροφορίες.
Χρησιμοποιείτε το εγώ
Όταν μιλάτε με τον/την σύντροφο σας, χρησιμοποιήσετε ά ενικό. Π.χ εγώ νιώθω έτσι, εγώ πληγώθηκα / χάρηκα /στενοχωρήθηκα με αυτό που έγινε / δεν έγινε. Το β’ ενικό ακούγεται ως επίθεση και συνήθως η επικοινωνία κλείνει (εσύ με έκανες να… εσύ που δεν σκέφτεσαι ποτέ…).
Ζητήστε αυτό που θέλετε
Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει από πριν τι θέλουμε εμείς. Έτσι το να κατηγορούμε τον /την σύντροφό μας (δεν με σκέφτηκες, θα έπρεπε να το καταλάβεις) δεν βοηθά ποτέ. Ζητήστε άμεσα αυτό που θέλετε ή έχετε ανάγκη και δώστε χώρο για κουβέντα και για εναλλακτικές προτάσεις. Πχ. Έχω ανάγκη να πάμε μια βόλτα. Μου έλειψε να περπατάμε χέρι χέρι.
Και μαζί και χώρια
Δώστε χώρο και χρόνο στη σχέση σας και στον / στην σύντροφο σας να κάνετε πράγματα μαζί, αλλά και μόνοι σας. Ο προσωπικός χώρος και χρόνος είναι σημαντικά, ζωτικής σημασίας στοιχεία για κάθε σχέση.
Γιατί τον/την διάλεξα
Κάποιες φορές κάντε ένα διάλειμμα και θυμηθείτε γιατί διαλέξατε αυτόν τον άνθρωπο για σύντροφό σας. Στο πέρασμα του χρόνου το ξεχνάμε, όμως πάντα βοηθά να το θυμόμαστε. Μάλιστα, αν δεν έχετε ποτέ μοιραστεί αυτή την πληροφορία, τολμήστε να το κάνετε. Τέτοια μοιράσματα μικραίνουν τις αποστάσεις που δημιουργούνται. Π.χ. σε διάλεξα γιατί είσαι φιλόζωος και με συγκινεί αυτό.
Απευθυνθείτε σε έναν ειδικό
Τέλος (γιατί η λίστα μπορεί να γίνει ατέλειωτη), ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού. Ποτέ το να απευθυνθούμε σ’ έναν ψυχοθεραπευτή, δεν ισοδυναμεί με ήττα. Ίσα ίσα δείχνει πως αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι δεν λειτουργεί καλά και έχουμε το θάρρος να ζητήσουμε βοήθεια και καθοδήγηση.
Χρυσούλα Ζερβού Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Διαβάστε επίσης
Περπάτημα: Πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να δεις το σώμα σου να αλλάζει