Η μοναξιά, λόγω συνθηκών και όχι από επιλογή, φαίνεται πως επηρεάζει αρνητικά την υγεία, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology & Community Health».
Η συγκεκριμένη μελέτη ισχυρίζεται πως οι άνδρες που έχουν μείνει μόνοι τους για αρκετά χρόνια ή έχουν βιώσει πολλούς χωρισμούς, εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα δεικτών φλεγμονής στο αίμα τους, ένας παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένες πιθανότητες για διάφορες παθήσεις. Για τις γυναίκες δεν φαίνεται πως ισχύει σε μεγάλο βαθμό.
Η συστημική χρόνια φλεγμονή είναι μια κατάσταση που χρειάζεται προσοχή καθώς παίζει ρόλο σε αρκετές παθήσεις, ιδίως με το πέρασμα των ετών, όπως ο καρκίνος, η καρδιαγγειακή νόσος και ο διαβήτης τύπου 2. Εάν μία τέτοια φλεγμονή, μολονότι χαμηλού βαθμού, είναι επίμονη και πολύχρονη, αποτελεί ένδειξη για αυξημένο κίνδυνο ασθενειών και θανάτου.
Πώς η μοναξιά σχετίζεται με τον κίνδυνο μακροχρόνιων παθήσεων
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Κοινωνικής Ιατρικής Ρίκε Λουντ του Τμήματος Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, ανέλυσαν στοιχεία για 4.835 άτομα (3.170 άνδρες και 1.442 γυναίκες) 48 έως 62 ετών (μέση ηλικία 54 ετών). Η επεξεργασία των στοιχείων έδειξε πως περίπου οι μισοί είχαν βιώσει κάποιον χωρισμό, διαζύγιο ή θάνατο συντρόφου, ενώ ένα παρόμοιο ποσοστό (54% των γυναικών και 49% των ανδρών) είχαν ζήσει μόνοι τους για πάνω από έναν χρόνο. Οι δείκτες φλεγμονής ιντερλευκίνη 6 (IL-6) και C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) μετρήθηκαν σε δείγματα αίματος από τους συμμετέχοντες και τα επίπεδά τους σχετίστηκαν με την προσωπική ζωή τους.
Η περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων έδειξε επίσης πως, μεταξύ των ανδρών, τους υψηλότερους δείκτες φλεγμονής (αύξηση 17%) είχαν όσοι είχαν περάσει τους περισσότερους χωρισμούς, καθώς και όσοι είχαν περάσει μόνοι τους πάνω από επτά χρόνια (αύξηση έως 12%). Οι άνδρες με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και πολλά χρόνια μοναξιάς είχαν μεγαλύτερη χρόνια φλεγμονή.
Πώς σχολίασαν οι ερευνητές τα αποτελέσματα της έρευνας
«Μικροί αριθμοί χωρισμών ή λίγα χρόνια μοναχικής διαβίωσης δεν αποτελούν από μόνα τους κίνδυνο κακής υγείας, αλλά ο συνδυασμός πολλών ετών μοναξιάς και αρκετών χωρισμών, όπως δείχνει η μελέτη μας, επηρεάζουν σημαντικά τα επίπεδα τόσο της CRP όσο και της IL-6. Αν και τα επίπεδα της φλεγμονής είναι χαμηλά, έχουν κλινική σημασία και πιθανότατα συνιστούν παράγοντα κινδύνου για αυξημένη θνησιμότητα», ανέφεραν οι ερευνητές.
Όπως πρόσθεσαν, στην εποχή μας, «καθόλου αμελητέοι αριθμοί ανθρώπων ζουν με τέτοια χρόνια φλεγμονή χαμηλού επιπέδου. Καθώς ο αριθμός των νοικοκυριών τού ενός ατόμου αυξάνεται κατά τα τελευταία 50-60 χρόνια στις περισσότερες χώρες υψηλού εισοδήματος, αυτή η ομάδα ανθρώπων, που έχει περάσει από αλλεπάλληλους χωρισμούς σε σχέσεις ή που ζει μοναχικά για διάφορους λόγους, αποτελεί ομάδα υψηλού κινδύνου από άποψη υγείας».
Διαβάστε επίσης
Κατ’ οίκον εμβολιασμοί: Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ακόμη περιμένουν