Η οστεοπόρωση δε θεωρείται πλέον αποκλειστική πάθηση των ηλικιωμένων. Μπορεί να παρουσιαστεί και σε νεαρές ηλικίες, όταν συντρέχουν ειδικοί λόγοι, όπως συστηματικά νοσήματα (μεσογειακή αναιμία, νεοπλασίες), ενδοκρινικά (υπερθυρεοειδισμός, σακχαρώδης διαβήτης), παρενέργεια από τη συστηματική λήψη φαρμάκων (κορτιζόνη), διατροφικές διαταραχές.
Είναι χρόνια πάθηση των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση στην πυκνότητα και στην ποιότητά τους, με αποτέλεσμα να γίνονται λεπτά και εύθραυστα, άρα να σπάνε με ευκολία. 
Στόχοι του εξατομικευμένου πλάνου ασκήσεων είναι:
- Αύξηση της οστικής πυκνότητας (weight bearing ασκησιολόγιο, αντιστάσεις με λάστιχα, βάρη, ελατήρια)
- Βελτίωση νευρομυϊκής συναρμογής, ισορροπίας (ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας)
- Έμφαση στην έκταση της σπονδυλικής στήλης (ενεργοποίηση σταθεροποιητών κορμού)
- Βελτίωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, της ωμικής, της πυελικής ζώνης καθώς και της ποδοκνημικής.
- Εκμάθηση σωστής αναπνοής, ιδιαίτερα σε άτομα με κύφωση.
- Καρδιοαναπνευστική αντοχή με αερόβιες δραστηριότητες χαμηλής έως μέτριας έντασης, χωρίς κραδασμούς (περπάτημα, ελλειπτικό, stair master). Αποφεύγουμε το τρέξιμο ή το σκοινάκι που είναι υψηλής έντασης και μπορεί να προκαλέσουν συμπιεστικά κατάγματα στη σπονδυλική στήλη και κατάγματα στους καρπούς ή σε άλλα οστά, αφού οι πτώσεις κατά τη διάρκεια τέτοιων δραστηριοτήτων είναι πολύ συνηθισμένες.
Η φιλοσοφία της μεθόδου
“Η φιλοσοφία της μεθόδου Pilates αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ολότητα και θεωρεί ότι όλα τα μέρη, που αποτελούν το σώμα, είναι αλληλένδετα και δρουν συνεργατικά. Από μια ανισορροπία σε ένα τμήμα μπορεί να προκύψει πρόβλημα σε κάποιο άλλο. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το ανθρώπινο σώμα με ένα παιχνίδι domino. Η πτώση ενός κομματιού ακολουθείται από διαδοχική πτώση και των υπόλοιπων τμημάτων, που το αποτελούν”, εξηγεί στο HS η πιστοποιημένη instructor Pilates από την Power Pilates New York (M.Sc. στη Λειτουργική Διαχείριση Τραυματισμών σε Αθλητές και σε Ασκούμενους, Δ.Π.Θ.), Βαρβάρα Ιωαννίδου.
“Επιμένουμε αρχικά στην ευθυγράμμιση και στη σταθεροποίηση του σώματος, δουλεύοντας από το κέντρο προς την περιφέρεια. Ενισχύουμε όλες τις μικρές ή μεγάλες αρθρώσεις, ιδιαίτερα αυτές που παρουσιάζουν μεγάλη αστάθεια, όπως την ποδοκνημική, το γόνατο και την ωμική ζώνη. Εστιάζουμε στην έκταση της σπονδυλικής στήλης. Επιμένουμε στη λεπτομέρεια και στη σωστή τεχνικά εκτέλεση των ασκήσεων”, επισημαίνει η κα Ιωαννίδου.
Και καταλήγει: “Χρησιμοποιούμε υποστήριξη όπου χρειάζεται (ειδικά μαξιλάρια, small barrel). Αποφεύγουμε ασκήσεις που έχουν ρολλάρισμα πάνω στη σπονδυλική στήλη (rolling like a ball, roll over, jackknife, short spine, overhead, tower, monkey), καθώς και αυτές που περιλαμβάνουν έντονη στροφή (spine twist, saw). Ιδιαίτερη προσοχή σε όσους έχουν, ήδη, υποστεί ένα κάταγμα στη σπονδυλική στήλη, σε βραχίονα, καρπό ή μηριαίο οστό, όπως και σε αυτούς που προέρχονται από χειρουργείο πχ. ολική αρθροπλαστική ισχίου”.