Από χθες, οπότε «έφυγε» ο Σταύρος Δέμος, όλη η αγορά φαρμάκου τον μνημονεύει. Οι δυσκολίες της ζωής του, η άοκνη προσπάθεια, η εντιμότητα, η δικαιοσύνη που τον διέκριναν, κάνουν όλους να μιλούν για έναν υπέροχο άνθρωπο, ο θάνατος του οποίου συνιστά μεγάλη απώλεια.
Πνεύμα ανήσυχο, με μάτια καλοσυνάτα, λαμπερά και γεμάτα σπιρτάδα, ο Σταύρος Δέμος, ιδρυτής και πρόεδρος της ομώνυμης φαρμακοβιομηχανίας DEMO – ο οποίος πρόσφατα διακρίθηκε ως πρωτεργάτης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας για τη συνεισφορά του στην ανάπτυξη του κλάδου – πέθανε χθες στο σπίτι του, μέσα στις αγκαλιές της οικογένειάς του. Της συζύγου του Δήμητρας (Τούλα για εκείνον), των παιδιών του Στέλλας, Ιωάννας και Δημήτρη και των εγγονιών του.
Κλισέ, αλλά ισχύει. Όταν φεύγουν σπουδαίοι άνθρωποι, που έχουν αφήσει την προσωπική τους σφραγίδα και που με την ιστορία τους εμπνέουν όλους μας να παλεύουμε για αυτά που θέλουμε και να γινόμαστε καλύτεροι, σηματοδοτείται το τέλος μιας εποχής και η αλλαγή σελίδας.
Ο Αρκάς Σταύρος Δέμος, περήφανος πάντα για την καταγωγή του, έχει μια πολύ σπουδαία ιστορία – μάθημα ζωής. Γιατί η πορεία του δεν ήταν εύκολη, κάθε άλλο. Όμως εκείνος είχε όραμα και στόχο. Από μικρός ονειρευόταν να ιδρύσει μια φαρμακευτική βιομηχανία, από όταν έφτιαξε οινόπνευμα από πατάτες, στο γυμνάσιο ακόμη. Και τα κατάφερε.
Ο πρωτεργάτης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας
Γεννημένος στην Τρίπολη, από πατέρα Αρκά και μητέρα Αϊβαλιώτισσα, ο Σταύρος Δέμος ήταν ένα πανέξυπνο, ζωηρό και αεικίνητο παιδί.
Συζητώντας μαζί του πριν από λίγα χρόνια, στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για τη ζωή του και την επαγγελματική του πορεία, είχε συγκινηθεί, μιλώντας για τους γονείς του:
«Τους σκέφτομαι ακόμη με μεγάλο σεβασμό. Η μητέρα μου ήταν Μικρασιάτισσα από το Αϊβαλί. Αυτή μου κληρονόμησε τη φιλομάθεια και την πρόοδο. Ο πατέρας μου ήτανε Αρκάς και μου έμαθε την εργατικότητα. Έλεγε: Το αύριο είναι το σήμερα και το σήμερα είναι το χθες. Ό,τι είναι να κάνεις, κάντο τώρα. Αύριο είναι αργά, το έχεις χάσει. Αυτά τα πράγματα μέχρι τώρα τα έχω κάνει ευαγγέλιο και τα εφαρμόζω», μας είχε πει.
Εργατικός ως το τέλος, ακόμη κι όταν τα προβλήματα υγείας της προχωρημένης του ηλικίας είχαν αρχίσει να τον δυσκολεύουν, πήγαινε στην εταιρεία όσο πιο συχνά μπορούσε και ρωτούσε για τα πάντα.
Όσοι εργάζονται πολλά χρόνια στη DEMO – και είναι πολλοί – είναι συντετριμμένοι. Μόνο καλά έχουν να πουν για τον «κύριο Σταύρο», που τους μιλούσε πάντα με χαμόγελο και ασχολιόταν προσωπικά με τα προβλήματα καθενός εκάστου, βοηθώντας όπως μπορούσε.
«Κακή κουβέντα δεν έβγαινε από το στόμα του. Πάντα ερχόταν και μας ρωτούσε για τα παιδιά μας, για το αν όλα πάνε καλά, αν μας απασχολεί κάτι, αν χρειαζόμαστε οτιδήποτε. Εργοδότης από τους λίγους», λένε χαρακτηριστικά.
«Το αληθινό κληροδότημα του Σταύρου Δέμου ήταν η αγάπη και ο σεβασμός που ενέπνεε στον περίγυρό του. Επιδίωκε την προσωπική σχέση και είχε τον ρόλο μέντορα για πολλούς νέους ανθρώπους, τους οποίους συμβούλευε να έχουν θετική σκέψη, να βάζουν στόχους και να εργάζονται για τα όνειρά τους», αναφέρει το ενημερωτικό σημείωμα που απέστειλε η DEMO, για τον θάνατό του.
Φιλομάθεια, προσπάθεια και εργατικότητα
Στην Τρίπολη κυκλοφορούσε ξυπόλητος, όπως τα περισσότερα παιδιά της εποχής εκείνης, μέχρι που κάποια στιγμή, μετά από κάμποσες προσπάθειες, έφτιαξε σανδάλια από λάστιχα. Και είχε τόση επιτυχία το εγχείρημα, που τα «δάνειζε» έναντι αμοιβής και σε άλλους, όπως παραδέχτηκε με σκανταλιάρικο χαμόγελο.
Πολυμήχανος ων και πάντα φιλομαθής, σπούδασε με υποτροφία Οικονομικά στη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και στη συνέχεια στη Φαρμακευτική Σχολή στην Αθήνα. Μάλιστα έλεγε ότι ο πατέρας του το έφερε βαρέως, που σπούδαζε στη Βιομηχανική, ντρεπόταν να το λέει. «Μα τι σπουδάζεις εκεί; Τι θα γίνεις; Βιομήχανος;», του έλεγε.
Στη συνέχεια ξεκίνησε να εργάζεται στη Μινέρβα και χρόνια αργότερα, το 1965, άνοιξε το δικό του φαρμακείο στου Παπάγου. Όμως ήθελε περισσότερα. Όχι μόνο για εκείνον, αλλά για όλο τον κόσμο. Η πορεία προς την κορυφή είχε ξεκινήσει.
Σύντομα, το 1966, ίδρυσε την ατομική επιχείρηση «ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΜΟΣ Φαρμακευτικά Προϊόντα». Το 1968 ίδρυσε την ετερόρρυθμη εταιρεία «ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΜΟΣ & ΣΙΑ Ε.Ε.» Παραγωγή και Εμπορία Φαρμακευτικών Προϊόντων.
Οι δύο αυτές επιχειρήσεις συγχωνεύτηκαν το 1973 και ιδρύθηκε η «DEMO AΒΕΕ» η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα με τεράστια επιτυχία.
Το 1970 ιδρύει και λειτουργεί το πρώτο ιδιωτικό εργοστάσιό του, στο 21ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας.
Ο Σταύρος Δέμος διετέλεσε τρεις φορές πρόεδρος της ΠΕΦ (Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών) και υπήρξε σύμβουλος στην Ένωση Επιστημόνων Παραγωγής Φαρμάκων και σε άλλες επιστημονικές Ενώσεις.
Η καινοτομία με τα ενέσιμα
Τη δεκαετία του 2000 η DEMO είχε, ήδη, επικεντρωθεί στην παραγωγή ενέσιμων διαλυμάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία. Τα προϊόντα, που χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία, έχουν ιδιαιτερότητες σε σχέση με εκείνα του ιδιωτικού φαρμακείου. Άλλος τα χρησιμοποιεί (νοσηλευτικό προσωπικό) και άλλος τα καταναλώνει (ασθενής).
«Ανακαλύψαμε μια σημαντική παράμετρο, στην οποία μέχρι τότε δεν είχε δοθεί η απαραίτητη βαρύτητα: την ευχρηστία του προϊόντος», μας είχε πει ο Σταύρος Δέμος.
«Ήμασταν η πρώτη εταιρεία παγκοσμίως, που παρήγαγε νοσοκομειακή αντιβίωση και γενικά σύνθετα μόρια σε πλαστικό περιέκτη. Ουσιαστικά καινοτομήσαμε στην παραγωγική διαδικασία, αφού ακολουθήθηκε τελείως διαφορετική διαδικασία από αυτήν, που προβλέπεται για τα προϊόντα σε γυάλινο περιέκτη.
Η αξία της καινοτομίας, που επιτύχαμε, όχι μόνο αντανακλάται στα νούμερα της εταιρείας μας, αλλά και σε όλη την παγκόσμια αγορά, αφού, σήμερα, όποιο φάρμακο σε ενέσιμη μορφή είναι συμβατό με τον πλαστικό περιέκτη, έχει μερίδιο αγοράς 70% σε σχέση με το αντίστοιχο σε γυάλινο περιέκτη».
Σταύρος Δέμος: Γεννημένος leader
Παρακολουθώντας την πορεία του, πολλοί αναρωτιούνται πώς τα κατάφερε, αν υπάρχει κάποιο μυστικό για την επιτυχία. Εκείνος έχει απαντήσει σε αυτό. Χρειάζεται δουλειά και θετική σκέψη.
«Πιστεύω στη θετική σκέψη. Ποτέ μα ποτέ δεν έχω σκεφτεί ότι θα αποτύχω σε κάτι. Συμβουλεύω όλους τους νέους και όλους τους ανθρώπους να έχουνε θετική σκέψη, να βάζουνε στόχους και να κυνηγάνε τα όνειρά τους.
Βέβαια η τύχη πρέπει να συνυπάρχει με την εργατικότητα και με τη φιλοδοξία. Τύχη χωρίς εργατικότητα, χωρίς φιλοδοξία, χωρίς έρευνα, δεν έρχεται. Την τύχη πρέπει να την κυνηγήσεις, για να έρθει. Και η τύχη σε έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι εργατικός, σε έναν άνθρωπο που είναι φιλόδοξος, σε έναν άνθρωπο που σκέφτεται για το μέλλον του, θα έρθει», έχει δηλώσει.
Τιμητικές διακρίσεις
Άνθρωπος με πλούσια συνδικαλιστική και φιλανθρωπική δράση, βραβεύθηκε πολλές φορές για το κοινωνικό του έργο.
Ο ίδιος μας είχε πει ότι ξεχώριζε την τιμητική διάκριση από το Πανεπιστήμιο των Εθνών – όταν ο ίδιος ο πρύτανης τον τίμησε για το ήθος του και για την επαγγελματική του σταδιοδρομία. – αλλά κι εκείνη από την ένωση Τριπολιτσιωτών. «Αυτό είναι το βραβείο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και ως τώρα το έχουν πάρει μόλις τρεις», είχε επισημάνει με κρυφό καμάρι.
Πάντα πορευόταν με πίστη στον Θεό και πίστη στις δυνατότητές του.
Έλεγε: «Να είσαι δραστήριος, να είσαι εργατικός, να είσαι ζωντανός, να είσαι φιλόδοξος, να έχεις οράματα. Να μη σκέπτεσαι μόνο το σήμερα. Η ζωή είναι δύσκολη και περνάει γρήγορα. Αυτά τα χρόνια στα έχει δώσει η ζωή, η φύση, για να τα εκμεταλλευτείς. Τα γλέντια δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Τα γλέντια διασκεδάζουν τον οργανισμό. Ο οργανισμός, όμως, έχει ανάγκη την ανάπτυξη, έχει ανάγκη τη φιλοδοξία, έχει ανάγκη την αποδοχή από τους άλλους».
Το τελευταίο αντίο
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Πέμπτη 4 Ιουλίου, στις 11.00 π.μ. στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο Κεφαλάρι και η ταφή θα πραγματοποιηθεί σε κλειστό οικογενειακό κύκλο.
Η οικογένειά του επιθυμεί αντί στεφάνων, ως ύστατο φόρος τιμής, τα χρήματα να κατατεθούν υπέρ του Εκκλησιαστικού Παντοπωλείου της Μητροπόλεως Κηφισίας.
Επιλέγουμε να τον αποχαιρετήσουμε με τα λόγια του: «Η υστεροφημία είναι για τον άνθρωπο η ταυτότητα που φέρει και δεν μπορεί ούτε να πουληθεί, ούτε να αγοραστεί από κανέναν».
ΠΗΓΗ: mononews
Διαβάστε επίσης
Η ΠΕΦ αποχαιρετά τον πρωτεργάτη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας Σταύρο Δέμο