Οι νομοθέτες της Οκλαχόμα απέτυχαν να ψηφίσουν νόμο που θα απαγόρευε τη χρήση σωματικής τιμωρίας σε παιδιά με αναπηρίες στα σχολεία.
Το νομοσχέδιο, House Bill 1028, θα απαγόρευε τη σωματική τιμωρία – που ορίζεται ως χαστούκι, ξυλοδαρμό ή άλλη βία – που θα χρησιμοποιείται από έναν εκπαιδευτικό για “οποιονδήποτε μαθητή που διαπιστώνεται με αναπηρία, σύμφωνα με τον Νόμο για την Εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία”.
Επί του παρόντος, η Οκλαχόμα απαγορεύει τη σωματική τιμωρία μόνο όταν ένα παιδί έχει «τις πιο σημαντικές γνωστικές αναπηρίες» – εκτός εάν ένας γονέας ή κηδεμόνας υπογράψει ότι επιτρέπει τη χρήση σωματικής τιμωρίας.
Την Τρίτη 14 Μαρτίου, το νομοσχέδιο δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τις 51 θετικές ψήφους που απαιτούνταν για να ψηφιστεί.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η σωματική τιμωρία προκαλεί «βλαβερές ψυχολογικές και φυσιολογικές αντιδράσεις» στα παιδιά, όπως «πόνος, θλίψη, φόβος, θυμός, ντροπή, ενοχή» και «φυσιολογικό στρες» όταν απειλούνται. Τα παιδιά που έχουν υποβληθεί σε σωματική τιμωρία «τείνουν επίσης να επιδεικνύουν υψηλή ορμονική αντιδραστικότητα στο στρες, υπερφορτωμένα βιολογικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του νευρικού, καρδιαγγειακού και διατροφικού συστήματος, και αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου».
Ο νομοθέτης στις ΗΠΑ ψήφισε υπέρ της σωματικής τιμωρίας σε παιδιά με αναπηρίες, επικαλούμενο την Βίβλο
Ένας νομοθέτης της Οκλαχόμα, ο οποίος ψήφισε υπέρ της συνέχισης της δυνατότητας στα σχολεία να χρησιμοποιούν σωματική τιμωρία σε ορισμένους μαθητές με αναπηρία, επικαλέστηκε τη Βίβλο, υποστηρίζοντας ότι «ο λόγος του Θεού είναι υψηλότερος από όλους τους λεγόμενους ειδικούς».
«Πολλές γραφές θα μπορούσαν να διαβαστούν εδώ. Επιτρέψτε μου να διαβάσω μόνο μία, Παροιμίες 29: «Η ράβδος και η επίπληξη δίνουν σοφία, αλλά ένα παιδί που αφήνεται στον εαυτό του ντροπιάζει τη μητέρα του», είπε ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Τζιμ Όλσεν κατά τη διάρκεια της συζήτησης. «Έτσι φαίνεται ότι επιδοκιμάζει τη χρήση της σωματικής τιμωρίας».
Υπάρχουν 19 πολιτείες που επιτρέπουν τη σωματική τιμωρία στα σχολεία και υπολογίζεται ότι 160.000 παιδιά υπόκεινται σε σωματική τιμωρία στα σχολεία των ΗΠΑ κάθε χρόνο.
«Η σωματική τιμωρία για ένα παιδί με αναπηρίες είναι μια πολύ συγκεχυμένη μέθοδος προσπάθειας αλλαγής συμπεριφοράς που δεν είναι απαραίτητα στον έλεγχο του παιδιού», λέει στο TODAY.com η Shani Chill, διευθύντρια και εκτελεστική διευθύντρια του iHOPE Academy, ενός εξειδικευμένου σχολείου στη Νέα Υόρκη που απευθύνεται σε μαθητές με τραυματικές εγκεφαλικές κακώσεις, η οποία είναι στον τομέα της ειδικής αγωγής εδώ και 16 χρόνια. «Διδάσκει στο παιδί ότι δεν έχει δικαιώματα, ότι είναι κακός άνθρωπος και ότι δεν υπάρχει χώρος για να μάθει να αλλάζει ή να μεγαλώνει μόνο του.
«Νομίζω ότι όταν χρησιμοποιείται η σωματική τιμωρία, δυστυχώς, χρησιμοποιείται συχνά επειδή οι υπεύθυνοι δεν γνωρίζουν τίποτα για την ειδική αγωγή και τις ειδικές ανάγκες», προσθέτει.
Σε μια έκθεση που διεξήχθη από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU), πολλές οικογένειες που ρωτήθηκαν ανέφεραν ότι «τα επεισόδια σωματικής τιμωρίας προηγήθηκαν άμεσα της αναπτυξιακής οπισθοδρόμησης των παιδιών», συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού 7 ετών με αυτισμό.
Η Άννα Μ., μητέρα του παιδιού, είπε ότι αφού ο γιος της τιμωρήθηκε σωματικά, άρχισε να παλεύει με το θυμό. “Αμέσως μετά τα επεισόδια, είχε εκρήξεις θυμού. Ακόμα δεν μπορώ να πάω κοντά του και να τον αγκαλιάσω. Αυτό τον άλλαξε”, είπε τότε.
Διαβάστε επίσης
Ένα κουίζ, ο Μπαρούς που έγινε… μπαρούτι και η άνοδος στα οικονομικά του ΕΟΠΥΥ
6 επιχειρήματα που θα σας βγάζουν από τη δύσκολη θέση, στις συζητήσεις για δίαιτες και αδυνάτισμα