Η πορεία της Φώφης Γεννηματά με τον καρκίνο ήταν πολύχρονη. Ο πατέρας της Γιώργος Γεννηματάς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 55 ετών χτυπημένος από τον καρκίνο του πνεύμονα τον Απρίλιο του 1995.
Είχαν περάσει μόλις επτά μήνες από την απώλεια της συζύγου του και μητέρας της, Κάκιας Βέργου από καρκίνο του μαστού.
Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή
«Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρόνων» είχε πει σε συνέντευξή της στον ALPHA πριν περίπου ενάμιση χρόνο η Φώφη Γεννηματά.
Η μητέρα Φώφη Γεννηματά
Η Φώφη Γεννηματά μιλώντας για την ίδια είχε αναφερθεί στις προσπάθειες που έκανε για να γίνει μητέρα. Οι γιατροί της είχαν δώσει λίγες πιθανότητες να αποκτήσει παιδιά.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά. Υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν και το σέβομαι. Εγώ δεν είμαι έτσι. Ήμουν μόλις 22 ετών όταν μου το είπαν. Δεν έγινε εύκολα. Προσπαθούσα δέκα χρόνια να μείνω έγκυος. Με πολλές αποτυχίες και αναποδιές. Αλλά πάντα στη ζωή αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Σήμερα έχω τρία παιδιά και χαίρομαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς οι γονείς μου δεν πρόλαβαν να τα γνωρίσουν. Έφυγαν και με αυτόν τον καημό», είχε πει.
Αυτό που την φόβιζε
Μιλώντας για τους φόβους της όταν απέκτησε τα δικά της παιδιά, είχε πει πως: «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα. Να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην θυμάται καν πώς είσαι. Να μην θυμάται τη φωνή σου, τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου.
Εμείς ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό».
Στα 43 της με καρκίνο του μαστού
Ήταν το 2008 και σε ηλικία μόλις 43 ετών διαγνώσθηκε με καρκίνο. Μετά από προληπτικές τακτικές εξετάσεις λόγω κληρονομικότητας διαπιστώθηκε ότι έχει καρκίνο στον δεξιό μαστό.
Χειρουργήθηκε στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Αμέσως μετά εισήχθη στο Νοσοκομείο Μεμόριαλ στη Νέα Υόρκη για να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
Για εκείνη τη μάχη είχε μιλήσει και σε συνέντευξή της στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Πρωϊνό» το καλοκαίρι του 2019.
«Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχεις νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι», είχε δηλώσει.
Μία είναι η ζωή, δεν επιστρέφει, κάθε στιγμή είναι μοναδική
Τον Ιούλιο του 2019 στην εκπομπή του Alpha «Happy Day» είχε πει πως:
«Η μάχη με τον καρκίνο είναι ένας διαρκής αγώνας, με αισιοδοξία. Έμαθα να βλέπω το ποτήρι πάντα μισογεμάτο. Έλεγε η μητέρα μου «αν είναι αυτή η τελευταία μέρα της ζωής μου, θα την περάσω κλαίγοντας»; Θυμάμαι ότι ήμασταν στο Μεταξά και έκανε χημειοθεραπείες. Δεν καθόταν ποτέ στο κρεβάτι. Ήμασταν μέσα στην κουζίνα με τις τραπεζοκόμες και πίναμε καφέ και κουβεντιάζαμε με τον ορό στο χέρι. Ή ήμασταν στη βεράντα, κοιτούσαμε τη θάλασσα και κάναμε σχέδια για το καλοκαίρι. Αυτό ήταν ένα βίωμα δικό μου που με βοήθησε πάρα πολύ στη συνέχεια και έμαθα να ζω την κάθε στιγμή, να την απολαμβάνω…
Μία είναι η ζωή, δεν επιστρέφει, κάθε στιγμή είναι μοναδική. Θέλει πάρα πολύ αγάπη, πολύ δύναμη να μη σε πάρει από κάτω, να μη ζεις συνέχεια μέσα στην αγωνία. Ήταν πάρα πολύ σκληρές ώρες, απίστευτο σχεδόν. Διότι, όταν έχεις έναν άνθρωπο στην οικογένεια να περνάει 10 χρόνια μια τόσο δύσκολη αρρώστια, δεν φαντάζεσαι ότι θα σου συμβεί και στον πατέρα – είχαμε τη μητέρα μου 10 χρόνια άρρωστη. Δεν το χωρούσε το μυαλό μας, δεν το πιστεύαμε. Έλεγε ο πατέρας μου «θα παλέψω να κάνω πόρτα τη χαραμάδα της ελπίδας» και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Διαβάστε επίσης
Ηπατικό κώμα: Τι είναι αυτό, που επέφερε τον θάνατο της Φ. Γεννηματά
Τα παιδιά αρχίζουν και παίζουν Squid Game στο σχολείο – Τι πρέπει να κάνουν και να πουν οι γονείς