Ο διαβήτης κύησης μπορεί να επηρεάσει το μωρό, να αυξήσει τους κινδύνους για επιπλοκές κατά τον τοκετό και να αυξήσει τις πιθανότητες για μετέπειτα προβλήματα.
Ωστόσο, αν έχετε έναν καλό έλεγχο του σακχάρου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι πιθανότητες αυτές εκμηδενίζονται.
Διαβήτης κύησης: Πιθανές επιπτώσεις στο μωρό
Ο διαβήτης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ονομάζεται διαβήτης κύησης, ο οποίος συνδέεται με πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας για τις μέλλουσες μητέρες, αλλά επηρεάζει επίσης την υγεία και την ανάπτυξη του μωρού. Οι γυναίκες που έχουν ήδη διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2 πριν από την εγκυμοσύνη διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο γι αυτές τις επιπλοκές.
Κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, το μωρό λαμβάνει όλα όσα χρειάζεται για να αναπτυχθεί, συμπεριλαμβανομένης μιας σταθερής παροχής σακχάρου, από τη ροή του αίματος της μαμάς του μέσω του πλακούντα. Όταν το σάκχαρο στο αίμα της μαμάς δεν ελέγχεται καλά, το σάκχαρο στο αίμα του μωρού είναι επίσης υψηλότερο από το συνηθισμένο.
Αυτό ενεργοποιεί το πάγκρεας του μωρού να παράγει όλο και περισσότερη ινσουλίνη για να ομαλοποιήσει το σάκχαρο του εμβρύου στο αίμα. Μια παρενέργεια της αυξημένης ινσουλίνης είναι η αυξημένη παραγωγή λίπους, που συνήθως εμφανίζεται στην περιοχή των ώμων.
Οι πιθανές επιπτώσεις του διαβήτη κύησης στο μωρό είναι οι ακόλουθες:
Ταχεία ανάπτυξη. Η πιο γνωστή επίδραση στα μωρά είναι ότι το υπερβολικό σάκχαρο προκαλεί ταχεία ανάπτυξη, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερα μωρά. Μακροσωμία είναι ο ιατρικός όρος για τα μωρά που γεννιούνται με βάρος άνω των 4 κιλών.
Καθυστερημένη νευρολογική ωριμότητα. Τα βρέφη που γεννιούνται από διαβητικές μητέρες συχνά περιγράφονται ως νευρολογικά ανώριμα σε σύγκριση με άλλα βρέφη που γεννήθηκαν στην ίδια ηλικία κύησης. Αυτό έχει συνέπειες στο πόσο καλά αναπνέει, τρώει και συμπεριφέρεται ένα μωρό στο νεογέννητο στάδιο.
Μεγαλύτερη πιθανότητα πρόωρου τοκετού ή θνησιγένειας. Αυτός είναι ένας παράγοντας κινδύνου που δεν είναι πλήρως κατανοητός. Ωστόσο, η έρευνα συνδέει τον ανεπαρκή έλεγχο του σακχάρου στο αίμα με τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και θνησιγένειας. Οι μητέρες με καλά ελεγχόμενο διαβήτη κύησης μειώνουν τον κίνδυνο θνησιγένειας κατά τουλάχιστον 10% σε σύγκριση με μητέρες που δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου.
Κίνδυνοι επιπλοκών κατά τον τοκετό. Ο τοκετός για μητέρες με μη ρυθμισμένο διαβήτη κύησης έχει σημαντικούς κινδύνους. Για παράδειγμα, τα μεγαλύτερα μωρά είναι πιο δύσκολο να γεννηθούν φυσιολογικά, γεγονός που από μόνο του αυξάνει τον κίνδυνο όταν η μητέρα χρειαστεί καισαρική τομή. Οι κίνδυνοι αυξάνονται ακόμη περισσότερο εάν η μαμά έχει επίσης υψηλή αρτηριακή πίεση, γνωστή ως προεκλαμψία.
Τα μεγαλόσωμα μωρά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για αρκετές επιπλοκές κατά τον τοκετό και μπορεί να χρειαστεί να γεννηθούν με καισαρική τομή. Ωστόσο, η στέρηση οξυγόνου κατά τη γέννα είναι το πιο ανησυχητικό.
Η δυστοκία του ώμου εμφανίζεται όταν ο ώμος του μωρού «κολλάει» στο κανάλι γέννησης κατά τη διάρκεια του τοκετού, κάτι που μπορεί να συμπιέσει τον ομφάλιο λώρο. Αυτή η επείγουσα ιατρική κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε στέρηση οξυγόνου για το μωρό, πιθανώς να οδηγήσει σε εγκεφαλική βλάβη, νευρική βλάβη ή άλλες μακροχρόνιες αναπηρίες.
Πιθανές επιπτώσεις στα νεογνά από τον διαβήτη κύησης
Μετά τη γέννηση, τα νεογνά που γεννιούνται από μητέρες με ανεπαρκώς ελεγχόμενο διαβήτη είναι πιο πιθανό να χρειαστούν φροντίδα στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ).
Χαμηλό σάκχαρο αίματος (υπογλυκαιμία)
Όλα τα νεογνά παρουσιάζουν μια προσωρινή πτώση του σακχάρου στο αίμα μετά τη γέννηση μετά την κοπή του ομφάλιου λώρου. Τα περισσότερα μωρά διορθώνουν φυσικά αυτή τη μείωση με τον θηλασμό ή το γάλα με μπιμπερό, καθώς και με έναν φυσικό μηχανισμό που ενεργοποιεί το σώμα τους να παράγει γλυκόζη.
Τα μωρά που γεννιούνται από διαβητικές μητέρες συνεχίζουν να παράγουν επιπλέον ινσουλίνη ακόμη και μετά τη γέννηση. Η φυσική πτώση του σακχάρου στο αίμα σε συνδυασμό με την απότομη διακοπή της παροχής σακχάρου στο αίμα της μητέρας μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Όταν συμβεί αυτό, το μωρό χρειάζεται ενδοφλέβια υγρά που περιέχουν γλυκόζη, συχνά για αρκετές ημέρες, όσο το σύστημα του μωρού προσαρμόζεται.
Δυσκολίες στην αναπνοή
Μια άλλη αρκετά συχνή επιπλοκή είναι η δυσκολία στην αναπνοή, γνωστή ως αναπνευστική δυσχέρεια. Όταν συμβεί αυτό, το μωρό χρειάζεται οξυγόνο και άλλη αναπνευστική υποστήριξη μέχρι να τα καταφέρει από μόνο του.
Δυσκολίες σίτισης
Το μωρό μπορεί να εμφανίσει σημάδια «ανωριμότητας σίτισης» σε σύγκριση με άλλα μωρά που γεννήθηκαν στην ίδια ηλικία κύησης. Ως αποτέλεσμα, κουράζονται γρήγορα και μπορεί να μην τρώνε αρκετό μητρικό γάλα ή φόρμουλα που χρειάζονται για να αναπτυχθούν.
Καρδιακά προβλήματα
Ένα άλλο καλά τεκμηριωμένο αποτέλεσμα είναι μια δομική αλλαγή στην καρδιά που ονομάζεται καρδιακή υπερτροφία. Αυτή είναι η υπερανάπτυξη των καρδιακών μυών που επηρεάζει την ικανότητα της καρδιάς να αντλεί αίμα αποτελεσματικά. Συνήθως, δεν απαιτούνται θεραπείες, αλλά μπορεί να συμβάλει σε ορισμένες από τις άλλες επιπλοκές.
Τις περισσότερες φορές, τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, οι δυσκολίες στην αναπνοή και στη σίτιση υποχωρούν μέσα σε λίγες ημέρες όταν παρέχεται στο μωρό η υποστήριξη που χρειάζεται. Ωστόσο, κάθε περίπτωση όπου ένα μωρό χρειάζεται φροντίδα στη ΜΕΝΝ είναι αγχωτική και τρομακτική για την οικογένεια.
Μακροπρόθεσμα Αποτελέσματα
Αρκετές μελέτες έχουν βρει συσχετίσεις μεταξύ του διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και των μετέπειτα προβλημάτων στην υγεία αργότερα. Τα βρέφη που γεννιούνται από μητέρες με κακώς ελεγχόμενο διαβήτη κύησης είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν τα εξής αργότερα στη ζωή τους:
- Ευσαρκία
- Αντίσταση στην ινσουλίνη
- Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2
- Καρδιακή ασθένεια
Διαβήτης κύησης: Συμβουλές για μια υγιή εγκυμοσύνη
Η διάγνωση του διαβήτη κύησης μπορεί να είναι τρομακτική και συντριπτική, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι οι γυναίκες με διαβήτη μπορούν και έχουν υγιή μωρά.
Διαβάστε επίσης
Χρόνια νοσήματα: Τι πρέπει να προσέξετε στο ταξίδι και τις διακοπές