Νέο εργαλείο κατά του Πάρκινσον, αφορά σε καινοτόμο πρωτόκολλο μουσικοκινητικής αγωγής, το οποίο θα προσφέρεται από το φθινόπωρο στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
«Με χρόνο έναρξης το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους, ένα καινοτόμο πρωτόκολλο μουσικοκινητικής αγωγής με τίτλο “Ακούστε, Νοιώστε, Κινηθείτε και Εκφραστείτε Μαζί μας”, ειδικά σχεδιασμένο για άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον, θα προσφέρεται στο ΤΕΦΑΑ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Wolverhampton της Μ. Βρετανίας, το πανεπιστήμιο Federal do Rio Grande do Sul της Βραζιλίας, το τμήμα Μοριακής Ιατρικής του ινστιτούτου Κarolinska της Σουηδίας, καθώς και της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών», τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο ομότιμος καθηγητής και τ. πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου «Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς» Γιάννης Κουτεντάκης.
«Η νόσος του Πάρκινσον, συνεχίζει ο ίδιος, είναι η δεύτερη πιο συχνή νευροεκφυλιστική διαταραχή μετά την άνοια. Η συμπτωματολογία της περιλαμβάνει κινητικά και μη-κινητικά χαρακτηριστικά, όπως ο αποσυντονισμός της βάδισης, ο τρόμος ηρεμίας, το άγχος και η κατάθλιψη, τα οποία με τη σειρά τους υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής του πάσχοντος. Εστιάζοντας τώρα μόνο στα κινητικά χαρακτηριστικά της νόσου, τα οποία είναι συνήθως αποτέλεσμα συσπάσεων των μυών που δρουν ανταγωνιστικά σε μια άρθρωση, η σχετική βιβλιογραφία τα συνδέει με διαταραχές του εσωτερικού ρυθμού του ασθενούς, μιας και εκλείπει η περιοδικότητα».
Η σημασία του εσωτερικού ρυθμού στο Πάρκινσον
«Ο εσωτερικός ρυθμός βασίζεται στην εκ γενετής αντίληψη του χρόνου αλλά και στην ικανότητα συγχρονισμού των κινήσεων του κάθε ανθρώπου. Πολλές φυσιολογικές παράμετροι συνδέονται με τον εσωτερικό ρυθμό και ταυτόχρονα, αποτελούν δείκτες καλής υγείας» τονίζει η Κλαίρη Καρποδίνη η οποία, στο πλαίσιο της διδακτορικής της διατριβής, εξετάζει την επίδραση της μουσικοκινητικής αγωγής σε ασθενείς με Πάρκινσον.
Η κα. Καρποδίνη συνεχίζει, εξηγώντας ότι «οι άνθρωποι έχουν την τάση να συγχρονίζουν τον βηματισμό τους με τον ρυθμό, για παράδειγμα, της μουσικής που ακούνε. Το φαινόμενο αυτό αναδεικνύει τη στενή σχέση μεταξύ ρυθμού και κίνησης ως θεμελιώδεις πτυχές της ανθρώπινης εξέλιξης. Σύμφωνα με την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία, η ρυθμική βάδιση φαίνεται να καλυτερεύει με τη βοήθεια εξωτερικού ερεθίσματος σε Παρκινσονικούς ασθενείς. Παρόλα αυτά όμως, δεν υπάρχει κάποια στοχευμένη μελέτη που να εξετάζει την επίδραση ενός πρωτοκόλλου ρυθμικής ή μουσικοκινητικής αγωγής, σε αυτή την ομάδα ανθρώπων. Η μουσικοκινητική αγωγή μέχρι τώρα ήταν προνόμιο των παιδιών».
«Το κενό αυτό θα προσπαθήσει να καλύψει το προαναφερθέν καινοτόμο πρωτόκολλο μουσικοκινητικής αγωγής, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής ατόμων που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον», καταλήγει ο ομότιμος καθηγητής Γιάννης Κουτεντάκης.