Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, αναγορεύθηκε ο καθηγητής Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Imperial College London, Ηλίας Μόσιαλος.
Στην τελετή παρέστη, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας και καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Μίνα Γκάγκα, καθώς και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης καθηγητής Ευάγγελος Βενιζέλος.
Στην προσφώνησή του ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, καθηγητής Μελέτιος-Αθανάσιος Δημόπουλος, αφού αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά του τιμωμένου, κατέληξε ως εξής:
“Ο καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην πρωτοπορία των ερευνητών σχετικά με τη δημόσια υγεία και την πολιτική της υγείας, παραμένοντας όμως μια πολυσχιδής προσωπικότητα, που σε κερδίζει με την απλότητά του, το χαμόγελό του και την οπτική του σε όλα τα θέματα, γενικότερα”.
Η παρουσίαση του έργου και της προσωπικότητας του τιμωμένου πραγματοποιήθηκε από τον Διευθυντή της Κλινικής Νεφρολογίας και Μεταμόσχευσης Νεφρού, Γ.Ν.Α. «Λαϊκό», καθηγητή Παθολογίας-Νεφρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννη Μπολέτη.
Η ανάγνωση των κειμένων του Ψηφίσματος του Τμήματος, της Αναγόρευσης και του Διδακτορικού Διπλώματος πραγματοποιήθηκε από τον πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής, καθηγητή, Γεράσιμο Σιάσο.
Ο καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος, στην ομιλία του, ανέφερε πως η πανδημία ανέδειξε τα όρια και τις ανεπάρκειες του συστήματος κοινωνικής προστασίας και του συστήματος υγείας. Στην συνέχεια, τόνισε, πως πρέπει πλέον να σχεδιάσουμε σοβαρά ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος και ένα αποτελεσματικό σύστημα υγείας.
Ένα σύστημα που να βελτιώνει το επίπεδο υγείας του ελληνικού πληθυσμού, να εξασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες δημόσιας υγείας και πρόληψης και σε νοσηλευτικές υπηρεσίες. Αλλά, ταυτόχρονα να έχει ως συστατικά στοιχεία του DNA του την αξιοκρατία και την διαφάνεια.
Η αναδιάρθρωση του ΕΣΥ πρέπει να στηριχθεί στις 9 παρεμβάσεις
1. Επαναπροσδιορισμός του ρόλου του υπουργείου: Το Υπουργείο Υγείας πρέπει να είναι υπουργείο χάραξης της στρατηγικής του δημοσίου συστήματος υγείας και να εποπτεύει τους οργανισμούς του υπουργείου στους οποίους πρέπει να αποκεντρωθούν σημαντικές αρμοδιότητες.
2. Ενίσχυση των υποκείμενων του υπουργείου οργανισμών: Οι οργανισμοί του υπουργείου (Π.χ. Ε.Ο.Φ, νέος οργανισμός για την ποιότητα, Ο.Κ.Α.Ν.Α.) πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη διοικητική επάρκεια. Οι διοικήσεις τους πρέπει να επιλέγονται με ανοιχτές διαδικασίες χωρίς κομματικά κριτήρια και με γνώμονα τη διοικητική επάρκεια και τις απαιτούμενες δεξιότητες.
3. Ριζική αναδιάρθρωση των προγραμμάτων εκπαίδευσης: Πρέπει να υπάρχουν ενιαίοι στόχοι και προγράμματα σπουδών και εκπαίδευσης, των γιατρών, νοσηλευτών, και όλων των κλάδων υγείας τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Επιβάλλεται να θεσπιστούν υψηλά ποιοτικά κριτήρια για την μέτρηση αποτελεσμάτων και συνεχής μεταφορά τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων, τόσο μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αλλά και των κέντρων κλινικής εκπαίδευσης.
4. Αξιοκρατικές προσλήψεις και τοποθετήσεις προσωπικού: Η επιλογή των γιατρών στα νοσοκομεία πρέπει να γίνεται με βασικό κριτήριο την κλινική τους επάρκεια και τις γνώσεις τους και όχι την προϋπηρεσία. Οι επιτροπές επιλογής δεν πρέπει να κυριαρχούνται από τοπικά στελέχη του συστήματος. Οι επιτροπές πρέπει να έχουν διευρυμένη σύνθεση με συμμετοχή αναγνωρισμένων κλινικών γιατρών από το ευρύτερο σύστημα υγείας.
5. Αναβάθμιση των υπηρεσιών πρόληψης και δημόσιας υγείας: Δεν αρκεί η χρηματοδότηση προληπτικών εξετάσεων. Χρειάζονται οργανωμένα προγράμματα ενημέρωσης, συλλογής στοιχείων και καταγραφής αποτελεσμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ τα εμβόλια κατά του τραχήλου της μήτρας είναι δωρεάν, η συμμετοχή στους εμβολιασμούς είναι μικρή.
6. Αναβάθμιση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας: Χρειάζεται άμεση δημιουργία δικτύων γιατρών πολλαπλών ειδικοτήτων, νοσηλευτών και άλλων επαγγελμάτων υγείας. Επιπλέον, απαιτείται ενίσχυση της τεχνολογικής και διαγνωστικής τους επάρκειας. Αν δεν γίνει αυτό γιατροί και νοσηλευτές θα έχουν απλά ρόλο τροχονόμων διακίνησης ασθενών στα νοσοκομεία.
7. Σταθερό στρατηγικό πλαίσιο για την φαρμακευτική πολιτική: Αυτό θα γίνει με ενίσχυση των διαδικασιών αξιολόγησης της βιοϊατρικής τεχνολογίας, με κίνητρα για τις κλινικές δοκιμές και ερευνητικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Έτσι ο Ε.Ο.Φ από το ρόλο του φτωχού συγγενή, μετουσιώνεται σε βασικό και ισότιμο εταίρο στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων.
8. Ψηφιοποίηση: Η λήψη αποφάσεων πρέπει να στηρίζεται στην τεκμηρίωση. Προέχει επομένως η άμεση ψηφιοποίηση του ΕΣΥ και η δημιουργία βάσεων δεδομένων για όλες τις δραστηριότητες εντός του ΕΣΥ.
9. Αναδιοργάνωση του νοσοκομειακού συστήματος: Στις περιφέρειες της χώρας απαιτείται διασύνδεση των γενικών νοσοκομείων με τα γειτονικότερα πανεπιστημιακά νοσοκομεία για ενίσχυση της εκπαίδευσης και της μεταφοράς της τεχνογνωσίας. Σε επίπεδο νομού αν υπάρχουν 2 ή 3 νοσοκομεία, οφείλει να θεσπιστεί και να διασφαλιστεί ένα ενιαίο πλαίσιο αποφάσεων και συμπληρωματικές λειτουργίες.
Τέλος, αναφέρθηκε και στην Αττική, όπου τόνισε χαρακτηριστικά ότι χρειάζεται στρατηγικός ανασχεδιασμός για τη δημιουργία σύγχρονου νοσοκομειακού συστήματος, με προδιαγραφές που να ανταποκρίνονται στις επιστημονικές εξελίξεις του 21ου αιώνα.
Καταλήγοντας υπογράμμισε, πως το νοσοκομειακό σύστημα της Αθήνας δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και πως στο σημείο αυτό υπάρχουν δύο επιλογές: να συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από χιλιάδες δικαιολογίες, ή να κάνουμε τώρα τολμηρά και αποφασιστικά βήματα για να έχουμε ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα υγείας.
Διαβάστε επίσης
Οι 2 επικρατέστερες θεωρίες για την εμφάνιση της Όμικρον
Πλεύρης προς υπουργούς Υγείας ΕΕ : Πρέπει να αυξηθούν οι εμβολιασμοί
Παιδική κακοποίηση: Επιτακτική ανάγκη ένα νοσοκομείο αναφοράς σε κάθε περιφέρεια της χώρας