Τα φάρμακα για την παχυσαρκία εξελίσσονται διαρκώς και ως τώρα έχουν βοηθήσει πολλούς ασθενείς να χάσουν παραπανίσια κιλά και να δουν τους δείκτες υγείας τους να βελτιώνονται, ενίοτε θεαματικά.
Βέβαια, παράλληλα με την αύξηση των επιστημονικών μελετών και της καθημερινής κλινικής εμπειρίας, εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήσεις που ζητούν επιτακτικά απαντήσεις, αλλά και απόψεις, οι οποίες προβληματίζουν τους ειδικούς, που καλούνται να διαχειριστούν τη νοσογόνο παχυσαρκία.
Φάρμακα για την παχυσαρκία: Απόψεις που χρήζουν εξήγησης
Ο Πλούταρχος Ε. Τζούλης, MD, PhD (UCL), FRCP (Lon), MSc (Hons), CCT (UK)
ενδοκρινολόγος – διαβητολόγος, επίτιμος αναπληρωτής καθηγητής Ενδοκρινολογίας στην Ιατρική Σχολή του UCL (University College London), συγκέντρωσε τις πιο συχνές ερωτήσεις – δηλώσεις και τις αναλύει στο Healthstories.
Όπως λέει ο κ. Τζούλης: “Οι ραγδαίες επιστημονικές εξελίξεις με την ανάπτυξη νέων καινοτόμων θεραπειών για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού.
Ως ειδικοί στην παχυσαρκία καθημερινά καλούμαστε να απαντήσουμε σε καταιγισμό ερωτήσεων σχετικά με τις νέες διαθέσιμες θεραπευτικές λύσεις. Πέντε είναι τα πιο συχνά σενάρια, στα οποία καλούμαστε να ανταποκριθούμε”.
Άποψη Νο1: “Έχω ακούσει ότι τα φάρμακα είναι για αυτούς, που δεν έχουν αυτοπειθαρχία και δεν θέλουν να κουραστούν, για να πετύχουν τον στόχο τους”.
Αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη. Μετά από χρόνια έρευνας στο πεδίο της παχυσαρκίας, η παχυσαρκία αναγνωρίζεται πλέον ως μια συστηματική, υποτροπιάζουσα, χρόνια νόσος. Άρα η παχυσαρκία δεν είναι επιλογή ή θέμα πειθαρχίας, αλλά το αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης πολύπλοκων γενετικών, βιολογικών, ενδοκρινολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.
Η απλοϊκή αντιμετώπιση που περιορίζεται στο δόγμα “φάε λιγότερο, κινήσου περισσότερο’” (eatless, move more) δεν αντιμετωπίζει ολιστικά το πρόβλημα και στιγματίζει τα άτομα με παχυσαρκία.
Άποψη Νο2: “Γιατρέ, είσαστε υπέρ ή κατά των ενέσεων για το βάρος;”.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν καινοτόμα φάρμακα για τη διαχείριση της παχυσαρκίας, όπως η λιραγλουτίδη, η σεμαγλουτίδη και η τιρζεπατίδη, που έχουν εγκριθεί από τις διεθνείς ρυθμιστικές αρχές.
Τα φάρμακα αυτά, όπως τα φάρμακα για κάθε άλλο νόσημα, έχουν ενδείξεις και αντενδείξεις και ισχυρά επιστημονικά δεδομένα για τις διάφορες δράσεις τους. Η απόφαση για τη χορήγηση κάθε φαρμάκου λαμβάνεται από ιατρό με εξειδικευμένη γνώση, μετά από πλήρη αξιολόγηση του ατόμου και λαμβάνοντας υπόψη πλήθος παραγόντων.
Άρα, ένα μέγεθος δεν ταιριάζει σε όλους. Η προσέγγιση “one size fits all’” είναι λανθασμένη, όπως και για κάθε άλλη θεραπευτική απόφαση.
Άποψη Νο3: “Αποφάσισα να πάρω τα ενεσάκια”.
Τα φάρμακα αυτά πρέπει απαραιτήτως να συνταγογραφούνται από ενδοκρινολόγο ή άλλο ιατρό με ειδική γνώση στο πεδίο της παχυσαρκίας. Ένα άτομο δεν πρέπει να ξεκινάει αγωγή επειδή “ενημερώθηκε” από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή επειδή το συζήτησε με τους φίλους ή τους συγγενείς του, για τους ίδιους λόγους που δεν θα έπαιρνε πρωτοβουλία να ξεκινήσει ινσουλίνη ή ένα αντιδιαβητικό δισκίο.
Τα φάρμακα αυτά έχουν ισχυρές και ποικίλες δράσεις και, όπως όλα τα φάρμακα, δυνητικά σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Άποψη Νο4: “Θα πάρω την ένεση, γιατί με κούρασαν οι δίαιτες και η γυμναστική”.
Η σύγχρονη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι πολυπαραγοντική. Η ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, σε συνδυασμό με συστηματική σωματική άσκηση, αποτελεί σε κάθε περίπτωση τον βασικό πυλώνα αποτελεσματικής διαχείρισης.
Επίσης ο ρόλος της τροποποίησης της διατροφικής συμπεριφοράς και των ψυχολογικών παρεμβάσεων είναι πολύτιμος. Επιπλέον και όχι αντί όλων αυτών, προσφέρουμε φαρμακευτική αγωγή και, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μεταβολική χειρουργική στα άτομα που το χρειάζονται.
Άποψη Νο5: “Γιατρέ, σκέφτομαι να πάρω την ένεση αδυνατίσματος για τρεις μήνες, για να βοηθήσει τον μεταβολισμό”.
Όλες οι μελέτες έχουν δείξει μεγάλη αποτελεσματικότητα των φαρμάκων αυτών στη μείωση βάρους, αλλά επίσης σημαντική επανάκτηση βάρους σε μικρό χρονικό διάστημα μετά από τη διακοπή της αγωγής. Ειδικά όταν αυτή έχει μικρή διάρκεια.
Όπως όλα τα φάρμακα, η δράση των ενέσιμων αυτών αγωγών διαρκεί, όσο διαρκεί η λήψη τους. Για αυτόν τον λόγο, ο χρόνος χορήγησής τους εξατομικεύεται, συνήθως δεν περιορίζεται σε μικρό χρονικό διάστημα και πρέπει να συζητείται με το άτομο πριν από την έναρξη της αγωγής, στο πλαίσιο ενός μακροχρόνιου πλάνου αντιμετώπισης και παρακολούθησης και πάντα σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Δείτε επίσης
Φάρμακα για την παχυσαρκία: Θα χορηγούνται με pass, τι ορίζει το νέο πρωτόκολλο