Σχεδόν κάθε συχνή ανθρώπινη πάθηση συνδέεται με τουλάχιστον έναν μύθο σχετικά
με την εμφάνιση και τον τρόπο θεραπείας της και η λοίμωξη από τον ιό των
ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) δεν αποτελεί εξαίρεση. Σε όλον τον κόσμο λαϊκές
παραδόσεις και μύθοι συνδέουν τα κονδυλώματα και τις μυρμηγκιές με μαγείες και
βαλτώδεις περιοχές, αλλά όλες αυτές οι ευφάνταστες ιστορίες δημιουργούν
παρανοήσεις.
Η πίστη σε αυτές τις ψευδείς πεποιθήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε σύγχυση σχετικά
με τη θεραπεία, να προκαλέσουν την εξάπλωσή τους, ακόμα και να θέσουν σε
κίνδυνο τους πάσχοντες.
«Αυτά τα καλοήθη ογκίδια είναι μια εξαιρετικά συχνή δερματική ανωμαλία που
μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως ηλικίας ή τύπου δέρματος. Η
παρουσία τους δημιουργεί μεγάλη ανησυχία για την εμφάνιση, ειδικά όταν
αναπτύσσονται σε ορατές περιοχές όπως το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια. Για τους
περισσότερους αποτελεί, δηλαδή, αισθητικό πρόβλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε
αμηχανία και αισθήματα ντροπής.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν μιλάνε για αυτά, ιδίως όταν πρόκειται για
κονδυλώματα στα γεννητικά όργανα. Αγνοούν δε ότι πολλοί άνθρωποι μολύνονται
από τον HPV και αναπτύσσουν συμπτώματα, ειδικά κατά την παιδική ηλικία.
Είναι ανάγκη να μάθουμε τι είναι ο HPV, πώς μεταδίδεται και πώς θεραπεύεται, ώστε να
καταρρίψουμε τις ανακρίβειες και τους μύθους γύρω από αυτόν. Γνωρίζοντας την
αλήθεια μπορούμε να προστατευτούμε και να αποφύγουμε άσκοπες ταλαιπωρίες»,
σημειώνει ο Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων είναι μια οικογένεια ιών που περιλαμβάνει
περισσότερα από 200 στελέχη. Εισέρχονται στον οργανισμό από μικρές εκδορές και
τα περισσότερα από αυτά επηρεάζουν το δέρμα, προκαλώντας
κονδυλώματα/μυρμηγκιές στα πέλματα των ποδιών στα χέρια, στο στήθος, κ.α. Άλλα
μολύνουν τους βλεννογόνους, δηλαδή τα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό και τη
στοματοφαρυγγική κοιλότητα. Αυτοί οι βλεννογονικοί τύποι του ιού διακρίνονται σε
χαμηλού και σε υψηλού κινδύνου για πρόκληση καρκίνου
Αναλόγως του εντοπισμού τους και της εμφάνισής τους, οι δερματικοί τύποι
διακρίνονται στις κοινές μυρμηγκιές, τις περιονύχιες, τις πελματιαίες, τις ομαλές και
τις νηματοειδής, κάθε μία από τις οποίες έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Οι
βλεννογονικοί ή γεννητικοί τύποι θεωρούνται σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και
οι αλλοιώσεις που προκαλούνται μοιάζουν με μικρά σπυράκια ή σαν μικροσκοπικά
κουνουπίδια. Μπορεί να είναι μονήρη ή πολλαπλά και τις περισσότερες φορές έχουν
το χρώμα του δέρματος, αλλά μπορεί να είναι λίγο πιο ανοιχτόχρωμα ή πιο
σκουρόχρωμα από αυτό.
Συμπτώματα
Ο HPV μεταδίδεται με την άμεση επαφή με μολυσμένο άτομο ή έμμεση μέσω
μολυσμένων επιφανειών και αντικειμένων. Άπαξ και μολυνθεί κάποιο άτομο, ο ιός
παραμένει στον οργανισμό εφ’ όρου ζωής. Η εκδήλωση ή μη των συμπτωμάτων
εξαρτάται από το ανοσοποιητικό σύστημα – όσο πιο ισχυρό είναι τόσο λιγότερες
πιθανότητες υπάρχουν. Οι υποτροπές είναι συχνές. Οι περισσότερες βλάβες δεν
πονάνε (εκτός από αυτές που αναπτύσσονται στα πέλματα) και γι’ αυτό συχνά δεν
δημιουργούν ανησυχία.
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση και βιοψία για τον καθορισμό του στελέχους
του ιού που προκάλεσε τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές. Οι τρόποι αντιμετώπισής τους
είναι αρκετοί και η επιλογή εξαρτάται από τη θέση, το μέγεθος, τον τύπο των
βλαβών, αλλά και από την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
Έχοντας μάθει την αλήθεια, είναι εύκολο να αναγνωριστούν οι μύθοι που έχουν
δημιουργηθεί γύρω από τα συμπτώματα που προκαλεί ο HPV. Οι πιο συνηθισμένοι
είναι:
Τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα
Είναι ο επικρατέστερος μύθος αλλά η αλήθεια είναι ότι η παραμέλησή τους μπορεί να
οδηγήσει σε πολλαπλασιασμό ή επιδείνωσή τους με την πάροδο του χρόνου. Ειδικά
τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του
ασθενή.
Όλα τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές είναι ίδια
Μια επίσης εσφαλμένη πεποίθηση είναι ότι όλα τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές έχουν
ίδια χαρακτηριστικά και θεραπεύονται με τον ίδιο τρόπο. Η αλήθεια όμως είναι ότι
κάθε τύπος έχει μοναδικά χαρακτηριστικά και απαιτεί συγκεκριμένες θεραπευτικές
προσεγγίσεις. Η αναγνώρισή του είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική θεραπεία.
Η θεραπεία γίνεται εύκολα στο σπίτι
Θα ήταν πολύ ωραία να μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τα συμπτώματα του HPV
γρήγορα και εύκολα στο σπίτι. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν φάρμακα για την
αφαίρεση των κονδυλωμάτων στο σπίτι, αλλά δεν είναι κατάλληλα για όλα τα
κονδυλώματα/μυρμηγκιές. Για παράδειγμα όσα είναι πολύ βαθιά ριζωμένα δεν
μπορούν να θεραπευτούν με αυτές τις τοπικές θεραπείες, αλλά απαιτούνται άλλες
θεραπευτικές προσεγγίσεις από δερματολόγο στο ιατρείο.
Τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές εξαφανίζονται από μόνες τους
Η αλήθεια είναι ότι όσο πιθανό είναι να υποχωρήσουν τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές
μόνα τους μετά από μερικές εβδομάδες ή μήνες – ακόμη και χωρίς θεραπεία – άλλο
τόσο είναι να επανεμφανιστούν ακόμα και μετά τη θεραπεία τους με φάρμακα. Γιατί
στην πραγματικότητα δεν έχει βρεθεί ακόμα ο τρόπος εκρίζωσης του ιού από τον
οργανισμό.
Τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές δεν χρειάζονται θεραπεία
Ναι, αν και η μόνιμη απαλλαγή από τον ιό HPV είναι αμφιλεγόμενη, αυτό δεν
σημαίνει ότι πρέπει να μένουν χωρίς θεραπεία. Αφενός γιατί ο ασθενής μπορεί να
ταλαιπωρείται από ερεθισμό, κνησμό ή ακόμα και πόνο και αφετέρου γιατί σε
ορισμένα από αυτά ελλοχεύει ο κίνδυνος εξαλλαγής και εμφάνισης καρκίνου
(βλεγοννονικοί τύποι).
«Η μέθοδος θεραπείας που θα επιλεγεί για την εξάλειψη των κονδυλωμάτων/μυρμηγκιών εξαρτάται από τη σοβαρότητα των αλλοιώσεων και τον αριθμό των δερματικών βλαβών που έχουν προκαλέσει. Αυτές που επιλέγονται συχνότερα είναι η εξάχνωσή τους με λέιζερ, η κρυοθεραπεία και οι τοπικές θεραπείες με κρέμες ή διαλύματα.
Η χρήση των λέιζερ είναι η πιο αποτελεσματική και ανώδυνη μέθοδος, η οποία
μπορεί να απαλλάξει από τα κονδυλώματα σε μια μόνο συνεδρία, χωρίς να
επηρεάζονται γειτονικές περιοχές, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα υποτροπής.
Κρυοθεραπεία
Η κρυοθεραπεία είναι η κλασική και πάντα ασφαλής μέθοδος αντιμετώπισης των
κονδυλωμάτων/μυρμηγκιών, με μόνο μειονέκτημα, συγκριτικά με τα λέιζερ, την
ανάγκη για επανάληψη της θεραπείες ανά 1-2 εβδομάδες μέχρι να εξαλειφθεί η
βλάβη.
Οι τοπικές θεραπείες είναι εύκολες στην εφαρμογή αλλά ενέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο
υποτροπών όταν δεν εφαρμόζονται από γιατρό, καθώς επίσης και βλαβών
παρακείμενων ιστών.
Σε ιδιάζουσες περιπτώσεις τα κονδυλώματα/μυρμηγκιές μπορούν να αφαιρεθούν
χειρουργικά», καταλήγει ο δρ Στάμου.
Photo Shutterstock
Διαβάστε επίσης
Παιδιά και παραλία: Από ποιες μολύνσεις κινδυνεύουν;
14 πράγματα που πρέπει να έχετε στην τσάντα έκτακτης ανάγκης