Η δισκοκήλη είναι μια πάθηση που διαφοροποιεί σημαντικά την καθημερινότητα των ασθενών. Όμως είναι γνωστό ότι οι σωματικές δραστηριότητες και πολύ περισσότερο οι κατάλληλες ασκήσεις, κάνουν καλό στο μυοσκελετικό σύστημα και ειδικότερα στη σπονδυλική στήλη.
Βέβαια όσοι πάσχουν από δισκοκήλη μπορούν να ασχολούνται με αθλήματα χαμηλής έντασης, που δεν καταπονούν τη μέση, όχι όμως όταν τα συμπτώματά τους βρίσκονται σε έξαρση. Για τους αθλητές, κυρίως τους επαγγελματίες, η επιστροφή στην προπόνηση και τους αγώνες δεν επιτρέπεται μέχρι την πλήρη αποκατάσταση, αναφέρει ο Χειρουργός- Ορθοπαιδικός, με έδρα το Λονδίνο, Daniel Reed.
Πότε, όμως, προσδιορίζεται αυτή;
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι επιφορτισμένοι με την απορρόφηση των κραδασμών που δέχεται η σπονδυλική στήλη. Η δισκοκήλη είναι το αποτέλεσμα της άσκησης επαναλαμβανόμενης ή ισχυρής και απότομης πίεσης (π.χ. από τραυματισμό ή πτώση) σε έναν ή περισσότερους δίσκους που προκάλεσε ρωγμή ή ρήξη του και μέσω αυτής βγήκε και προεξέχει στον σπονδυλικό σωλήνα ένα μικρό μέρος του πυρήνα. Αυτή η παθολογική κατάσταση προκαλεί πόνο στη μέση και στα πόδια, ίσως και νευρολογικά συμπτώματα στα κάτω άκρα.
Οι ηλικιωμένοι λόγω φυσικής φθοράς των δίσκων, τα άτομα με προδιάθεση, εκείνοι που ασκούν επαγγέλματα που απαιτούν άρση βάρους ή συνεχή κάμψη της μέσης, οι παχύσαρκοι, οι αγύμναστοι και γενικά σε όσους οι δίσκοι δέχονται συνεχώς μεγάλη καταπόνηση είναι πιθανότερο να την εμφανίσουν.
«Τα έντονα συμπτώματα τους υποχρεώνουν να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους και να απέχουν συχνά από την επαγγελματική και την κοινωνική ζωή τους», εξηγεί ο Reed.
Δισκοκήλη: Οι ασκήσεις που κάνουν καλό
Όσοι ακολουθούν συντηρητική αγωγή, δηλαδή παίρνουν παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά και κάνουν φυσικοθεραπείες, πρέπει να αποφεύγουν τα αθλήματα που ασκούν πίεση τους δίσκους της σπονδυλικής στήλης, όπως το μπάσκετ, το βόλεϊ, το τένις, η ενόργανη, ο χορός, το ποδόσφαιρο, το τρέξιμο, οι καταδύσεις και το μπόουλινγκ.
Ασκήσεις κινητοποίησης της Σ.Σ. γύρω από την περιοχή της μέσης, με στόχο την εκμάθηση των νέων κινητικών ορίων στον τραυματισμένο άνθρωπο. Τέτοιες ασκήσεις είναι η κάμψη / έκταση των σπονδύλων από τετραποδική στάση, πλάγιες κάμψεις του κορμού καθώς και στροφικές κινήσεις γύρω από τον άξονα της Σ.Σ..
Σημαντικό είναι να ενδυναμωθεί η περιοχή γύρω από την μέση, έτσι ώστε το σώμα να μπορεί ενεργητικά να υποβοηθάτε από το μυϊκό σύστημα στην καθημερινότητα. Κοιλιακές ασκήσεις στο άνω και κάτω μέρος του ορθού κοιλιακού και πλάγιες ασκήσεις κοιλιακών για να ενεργοποιηθούν οι έσω / έξω λοξοί μύες, είναι απαραίτητες.
Ακόμα ασκήσεις που ενεργοποιούν το κέντρο του σώματος με στόχο την σταθεροποίηση της περιοχής της μέσης για να μην γίνονται άσκοπες κινήσεις και επιβαρύνεται η κήλη του δίσκου, θα χτίσουν ένα δυνατό τείχος προστασίας γύρω από την οσφυϊκή μοίρα ( μέση ).
Τέλος, διατάσεις απλής μορφής αλλά και εξειδικευμένες διατάσεις για τον τραυματισμό της κήλης, θα χρειαστούν για να αποφορτίσουν την περιοχή που είναι μπλοκαρισμένη. Πάντα με έλεγχο των ορίων και με στόχο την λειτουργικότητα του ανθρώπινου σώματος.
Photo Shutterstock
Διαβάστε επίσης
Ξύπνησες με πονοκέφαλο; Οι ασκήσεις που θα σε ανακουφίσουν
Πώς προκαλούνται τα εγκεφαλικά επεισόδια – Παράγοντες κινδύνου και πρόληψη