Με έναυσμα τον μήνα Νοέμβριο, μήνα επαγρύπνησης και ευαισθητοποίησης για την ανδρική υγεία, τονίζουμε τον σημαντικό ρολό του προληπτικού ελέγχου του καρκίνου του προστάτη.
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος στον άνδρα. Για το λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή και η Αμερικάνικη Ουρολογική εταιρεία έχουν θεσπίσει τον ετήσιο έλεγχο για κάθε άνδρα μετά την ηλικία των 50, με PSA και εξέταση από τον ουρολόγο. Έτσι, κάθε αυξημένη τιμή ή απότομη αύξηση του PSA θα πρέπει να εγείρει την υποψία για καρκίνο στον προστάτη και ακολούθως να διερευνάται από τον ουρολόγο.
Τα τελευταία χρόνια τρεις σημαντικές εξελίξεις έχουν αλλάξει καθοριστικά τον τρόπο διάγνωσης της νόσου.
Α) Αρχικά η εμφάνιση της πολυπαραμετρικής μαγνητικής τομογραφίας του προστάτη (mpMRI) σε κέντρα με εμπειρία και σύγχρονο εξοπλισμό δίνει τη δυνατότητα για ακριβή εντοπισμό του καρκίνου στον αδένα. Άλλωστε οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής εταιρείας (EAU) προτείνουν να προηγείται η συγκεκριμένη απεικόνιση της βιοψίας. Θα έλεγε κανείς ότι έχει φύγει ανεπιστρεπτί η εποχή που γίνονταν βιοψίες απλά με υπερηχογραφική καθοδήγηση.
Β) Η δεύτερη επανάσταση αφορά στην αξιοποίηση της πληροφορίας από την mpMRI, όπου με ειδικό λογισμικό γίνεται τρισδιάστατη ανασύσταση (3D) του προστάτη καθώς και της ύποπτης περιοχής. Η τεχνολογία αυτή πραγματοποιεί σύντηξη (fusion) της πολυπαραμετρικής μαγνητικής του προστάτη και των real-time εικόνων του υπερήχου κατά τη διάρκεια της βιοψίας. Το αποτέλεσμα είναι η δυνατότητα στόχευσης των ύποπτων περιοχών με εξαιρετική ακρίβεια.
Γ) Η πλέον πρόσφατη εξέλιξη στον ελληνικό χώρο είναι η εφαρμογή της βιοψίας δια του περινέου (περινεϊκή βιοψία). Είναι άλλωστε και σύσταση και των κατευθυντήριων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής εταιρείας (EAU). Μέχρι πρότινος οι βιοψίες του προστάτη πραγματοποιούνταν στα περισσότερα ουρολογικά κέντρα διορθικά. Ένας όμως σημαντικός περιορισμός αυτής μεθόδου είναι η δίοδος της βελόνας μέσα από το πρωκτό που βρίθει μικροβίων. Με τον τρόπο αυτό αυξάνονται σημαντικά τα ποσοστά λοιμώξεων (5-7 %) και σήψης μετά από βιοψία, καθώς και η ανάγκη επανεισαγωγής για νοσηλεία στο νοσοκομείο (1-3%). Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις συνθήκες ολοένα αυξανόμενης μικροβιακής αντοχής στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, καθιστά αναγκαία την λήψη βιοψιών δια του περινέου (περινεϊκή βιοψία), που μπορούν να εφαρμοσθούν κανόνες αντισηψίας και άρα δεν είναι αναγκαία η μακροχρόνια λήψη πολλαπλών αντιβιοτικών όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Επίσης, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας υπέρ της διαπερινεϊκής βιοψίας είναι η μεγαλύτερη διαγνωστική ακρίβεια της μεθόδου, καθώς υπερτερεί στη διάγνωση καρκίνων της πρόσθιας ζώνης και της κορυφής του προστάτη καθώς και κλινικά σημαντικών καρκίνων, έναντι της διορθικής βιοψίας. Επιπλέον με την διαπερινεϊκή προσπέλαση μειώνεται η πιθανότητα αιμορραγιών από το ορθό, καθώς η βελόνα δεν τραυματίζει πλέον το έντερο.
Τέλος, σε περίπτωση διάγνωσης καρκίνου του προστάτη, η ακριβής εντόπιση της βλάβης και της έκτασης αυτής, προσφέρει νέες δυνατότητες στοχευμένης αντιμετώπισης της νόσου (στοχευμένη θεραπεία χωρίς επέμβαση), γεγονός που δίνει νέες δυνατότητες στην θεραπεία του καρκίνου. Τα δεδομένα αυτά καθιστούν τη διαπερινεϊκή βιοψία του προστάτη ως την ενδεδειγμένη πλέον μέθοδο (gold standard), στη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη.
Το Ιατρικό Αθηνών επενδύει σταθερά στις τεχνολογικές εξελίξεις, παραμένοντας πάντα ένα βήμα μπροστά ακόμα και στον καρκίνο του προστάτη, προς όφελος του Έλληνα πολίτη.
Εξελίξεις στη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη
- Πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία του προστάτη (mpMRI)
- Σύντηξη (fusion) των εικόνων της πολυπαραμετρικής μαγνητικής του προστάτη και των real-time εικόνων του υπερήχου
- Σύγχρονη περινεϊκή βιοψία του προστάτη
Πλεονεκτήματα διαπερινεϊκής fusion βιοψίας του προστάτη
- Μεγαλύτερη διαγνωστική ακρίβεια
- Μεγαλύτερη αξιοπιστία
- Μικρότερος κίνδυνος λοιμώξεων/ σήψης
- Απουσία κίνδυνου αιμορραγίας από το ορθό
- Μικρότερη ανάγκη επανεισαγωγής στο νοσοκομείο
- Μικρότερη ανάγκη χρήσης αντιβιώσεων
- Δυνατότητα στοχευμένων μετέπειτα θεραπευτικών επιλογών
Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών