Θετικά είναι τα ευρήματα από τις post-hoc αναλύσεις της ανοικτής μελέτης επέκτασης (OLE) C017. Σύμφωνα μετα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Angelini Pharma, μέρος της ιδιωτικής εταιρείας Angelini Industries, η συμπληρωματική θεραπεία με cenobamate παρείχε μακροχρόνια μείωση των κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας των επιληπτικών κρίσεων μεταξύ ορισμένων ασθενών με μη ελεγχόμενη επιληψία εστιακής έναρξης. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στο πλαίσιο του 35ου Διεθνούς Συνεδρίου Επιληψίας (ILAE) 2023 στο Δουβλίνο (Ιρλανδία).
Η cenobamate είναι ένα φάρμακο κατά των επιληπτικών κρίσεων (ASM) εγκεκριμένο στην Ευρώπη ως επικουρική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία η οποία δεν έχει ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα.
Μείωση καθημερινού φορτίου
Σε μια post-hoc ανάλυση της ανοικτής μελέτης επέκτασης (OLE) C017 (abstract #1324), η απαλλαγή από τις επιληπτικές κρίσεις για τουλάχιστον ένα έτος επιτεύχθηκε από το 23,6% των ασθενών, με το 19% να επιτυγχάνουν απαλλαγή από επιληπτικές κρίσεις από την πρώτη ημέρα της θεραπείας στην OLE. Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι το 14,3% των ασθενών πέτυχε ελευθερία κρίσεων για τουλάχιστον δύο χρόνια και το 7,5% των ασθενών για τουλάχιστον τρία χρόνια. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς (58,1%) δεν παρουσίασαν εστιακές έως αμφοτερόπλευρες τονικοκλονικές κρίσεις (FBTC) για τουλάχιστον ένα έτος, το 42,6% για τουλάχιστον δύο έτη και το 27,8% για τουλάχιστον τρία έτη, με το 25%, 21,9% και 17,2% των ασθενών να επιτυγχάνουν απαλλαγή από τις επιληπτικές κρίσεις ήδη από την πρώτη ημέρα της θεραπείας στην OLE, αντίστοιχα.
Ευρήματα μελέτης
Τα ευρήματα έδειξαν επίσης ότι η cenobamate μείωσε το καθημερινό φορτίο επιληπτικών κρίσεων σε ασθενείς με ανεπαρκώς ελεγχόμενες κρίσεις εστιακής έναρξης, αυξάνοντας σημαντικά τον αριθμό των ημερών με λιγότερες ή καθόλου επιληπτικές κρίσεις σε εκείνους τους ασθενείς που δεν πέτυχαν μακροχρόνια απαλλαγή από αυτές. Μια πρόσθετη post-hoc ανάλυση της μελέτης C017 (OLE) (abstract #151) έδειξε ότι το 17% των ασθενών που πέτυχαν μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων κατά 90-99% διατήρησαν αυτή την ανταπόκριση κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους στη μελέτη (διάμεσος χρόνος = 291,3 εβδομάδες/5,5 έτη), με περίπου 98% των ημερών χωρίς επιληπτικές κρίσεις και 93,7% μείωση του κινδύνου ημερών με επιληπτικές κρίσεις.
Η πλειονότητα των ασθενών (92%) που έλαβαν θεραπεία με cenobamate και πέτυχαν μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων κατά 90-99% παρουσίασαν απαλλαγή από επιληπτικές κρίσεις τουλάχιστον στο 95% των ημερών καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Το 43,2% παρουσίασαν απαλλαγή από επιληπτικές κρίσεις στο 99% των ημερών καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι ο αριθμός των ημερών με επιληπτικές κρίσεις μειώθηκε με την πάροδο των ετών, και κυμάνθηκε μεταξύ 3,6% (έτος 1) και 1,2% (έτος 5). Αυτά τα αποτελέσματα, σε συνδυασμό με το ευνοϊκό προφίλ ανοχής και ασφάλειας, οδήγησαν σε ποσοστά διατήρησης 90% μετά από πέντε έτη, σημαντικά υψηλότερα από εκείνα του συνολικού πληθυσμού, δηλαδή 60% μετά από πέντε έτη.
Περαιτέρω post-hoc ανάλυση της μελέτης OLE (abstract #1071) αξιολόγησε τις ημέρες χωρίς επιληπτικές κρίσεις για τους ασθενείς με βάση τα ποσοστά ανταπόκρισης (≥50%, ≥75% και ≥90%), την ταυτόχρονη χορήγηση ASΜ και τον αριθμό των προηγούμενων αποτυχημένων θεραπειών με ASM, δείχνοντας ότι ≥50% των ανταποκρινόμενων παρουσίασαν απαλλαγή από επιληπτικές κρίσεις για το 91,8% των ημερών, ≥75% των ανταποκρινόμενων παρέμεινε στο 96,3% των ημερών χωρίς επιληπτικές κρίσεις και ≥90% των ανταποκρινόμενων παρέμεινε στο 98,2% των ημερών χωρίς επιληπτικές κρίσεις.
Οι βελτιώσεις στη θεραπεία που παρατηρήθηκαν ήταν ανεξάρτητες από τον μηχανισμό δράσης της ταυτόχρονης χορήγησης ASM. Εξετάζοντας το ποσοστό των ημερών χωρίς επιληπτικές κρίσεις σε ασθενείς στους οποίους η θεραπεία με διάφορα ASM είχε αποτύχει, το ποσοστό κυμάνθηκε από 81,7% στους ασθενείς στους οποίους είχαν χορηγηθεί τουλάχιστον επτά διαφορετικά ASM χωρίς επιτυχία έως 91,0% στους ασθενείς στους οποίους είχαν χορηγηθεί ένα ή δύο ASM χωρίς επιτυχία.
Στόχος θεραπείας
«Ο στόχος της θεραπείας της επιληψίας είναι η επίτευξη και η διατήρηση της ελευθερίας από επιληπτικές κρίσεις, εντούτοις κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό για πολλούς ασθενείς παρά την ενεργό θεραπεία με φάρμακα κατά των επιληπτικών κρίσεων», δήλωσε ο δρ Manuel Toledo του νοσοκομείου Vall d’Hebron και επίκουρος καθηγητής στο Universidad Autonoma de Barcelona της Ισπανίας. «Τα ευρήματα από την post-hoc ανάλυση της ανοικτής μελέτης επέκτασης C017 έδειξαν ότι η επικουρική θεραπεία με cenobamate βοήθησε το 17% των ασθενών να επιτύχουν μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων κατά 90-99% με περίπου 98% των ημερών χωρίς επιληπτικές κρίσεις και ανταπόκριση που διατηρήθηκε για έως και πέντε έτη.
Αυτά τα δεδομένα καταδεικνύουν ότι είναι δυνατή η επίτευξη υψηλών επιπέδων σταθερής μείωσης των επιληπτικών κρίσεων και συμβάλλουν στην ενημέρωση της κλινικής πρακτικής, δίνοντας μας τη δυνατότητα να βοηθήσουμε περισσότερους ασθενείς με μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις να ζουν περισσότερες ημέρες με λιγότερες κρίσεις».
«Τα άτομα που ζουν με μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης συχνά δεν λαμβάνουν την απαιτούμενη προσοχή στο πλαίσιο του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, καθώς συνήθως δέχονται ενεργή –εντούτοις μη βέλτιστη– θεραπεία», δήλωσε η Agnese Cattaneo, Chief Medical Officer στην Angelini Pharma.
«Δεσμευόμαστε να αναδείξουμε αυτά τα κενά στη θεραπεία και να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους που ζουν με επιληψία και μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης, καθώς αυτές επηρεάζουν κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής και συνδέονται με σοβαρές συννοσηρότητες, όπως η αδυναμία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων, οι τραυματισμοί, ακόμη και ο πρόωρος θάνατος.
Νιώθουμε ιδιαίτερη ικανοποίηση με αυτές τις θετικές post-hoc αναλύσεις της ανοικτής μελέτης επέκτασης C017, καθώς επιβεβαιώνουν ότι η προσθήκη cenobamate θα μπορούσε να συμβάλει στην εξασφάλιση υψηλότερου, μακροπρόθεσμου ελέγχου στη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων για αυτούς τους ασθενείς».