Θέμα χρόνου είναι η ανάπτυξη αμφοτερόπλευρης οστεοαρθρίτιδας στους περισσότερους ανθρώπους που παρουσιάζουν τη νόσο στο γόνατο. Μελέτες αναφέρουν ότι το 70-80% αυτών θα εμφανίσουν την εκφυλιστική, χρόνια οστεοαρθρίτιδα του χόνδρου μετά από μερικά και στη αντίστοιχη άρθρωση του άλλου ποδιού.
Σε μια μελέτη σε πληθυσμό μέσης ηλικίας με πόνο στο γόνατο, η συχνότητα εμφάνισης ακτινογραφικά αμφοτερόπλευρης οστεοαρθρίτιδας αυξήθηκε από 26% στην αρχή της μελέτης σε 80% μετά από 12 χρόνια. Στους ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική γόνατος, η συχνότητα εμφάνισης ακτινογραφικής οστεοαρθρίτιδας στο έτερο γόνατο μπορεί να φθάσει το 86,7% έως 90,4%. Παρόμοιες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο στο άλλο πόδι έχουν και τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα στο ισχίο.
Οι ασθενείς με σοβαρή μορφή της νόσου που ο πόνος και η δυσλειτουργία των αρθρώσεων δεν υποχωρούν με συντηρητικές μεθόδους και πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις, αντιμετωπίζουν το δίλημμα της υποβολής τους σε μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη αρθροπλαστική. Τον ίδιο προβληματισμό έχουν και όσοι πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα στο ισχίο και στο γόνατο ταυτόχρονα, είτε στο ίδιο είτε στο αντίθετο πόδι.
Οστεοαρθρίτιδα
«Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια συχνή πάθηση της οποίας η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται συνεχώς, ιδιαίτερα στο γόνατο και το ισχίο, με εκτιμώμενη αύξηση 74,9% και 78,6% αντίστοιχα, μεταξύ 2020 και 2050. Υπάρχει, επίσης, αύξηση στις πολυαρθρικές παθήσεις και στη συνυπάρχουσα οστεοαρθρίτιδα ισχίου και γόνατος, ιδιαίτερα σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς», επισημαίνει ο εξειδικευμένος στις αρθροπλαστικές ισχίου & γόνατος Ορθοπαιδικός Χειρουργός δρ Αθανάσιος Τσουτσάνης.
«Δεδομένης της χρόνιας και σταδιακά επιδεινούμενης φύσης της πάθησης, που ως ύστατη επιλογή για την απαλλαγή από τα συμπτώματα και την απρόσκοπτη συνέχιση των καθημερινών δραστηριοτήτων είναι η χειρουργική αντικατάσταση των αρθρώσεων που έχουν επηρεαστεί, γίνονται πολλές μελέτες σχετικά με τα οφέλη και τους κινδύνους της αμφοτερόπλευρης αρθροπλαστικής σε μια χειρουργική συνεδρία. Παρότι υπάρχει η δυνατότητα για αμφοτερόπλευρη αποκατάσταση σπανίως αποφασίζεται μία διπλή επέμβαση σε μία ημέρα, με μία αναισθησία, αφού τα μειονεκτήματα υπερτερούν των πλεονεκτημάτων, ειδικά στους ηλικιωμένους ασθενείς με συννοσηρότητες», προσθέτει.
Ειδικότερα, η αμφοτερόπλευρη αντικατάσταση άρθρωσης ισχίων ή γονάτων μπορεί να απαιτεί μεν μόνο μια αναισθησία, μία ανάρρωση και μία περίοδο αποκατάστασης, πράγμα που μειώνει το άγχος για τη διαδικασία, στην πραγματικότητα όμως δεν μειώνει τον συνολικό χρόνο νοσηλείας και αποκατάστασης, ούτε ωφελεί τον ασθενή.
Όσον αφορά την ασφάλεια πραγματοποίησης μιας τέτοιας επέμβασης, η πραγματοποίηση δύο επεμβάσεων κατά τον ίδιο χειρουργικό χρόνο ενέχει υψηλότερο ποσοστό μετάγγισης, μετεγχειρητικής πτώσης αιμοσφαιρίνης ή περιεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Οστεοαρθρίτιδα γόνατος & ισχίου: Να χειρουργηθώ ταυτόχρονα;
Ειδικά όταν πρόκειται για αντικατάσταση ενός ισχίου και ενός γόνατος, τα περιορισμένα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι το ποσοστό επιπλοκών είναι ακόμα υψηλότερο από ότι στην αμφοτερόπλευρη ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος.
«Είναι κατανοητή η παρόρμηση των ασθενών να υποβληθούν στην ταλαιπωρία μία φορά παρά δύο, αλλά αυτό που πρέπει να σκεφθούν είναι ότι η ασφάλειά τους προέχει. Τα άτομα που έχουν ανάγκη τέτοιων επεμβάσεων είναι κατά πλειοψηφία μεγάλης ηλικίας, με συννοσηρότητες και συχνά υπέρβαροι.
Πρέπει, επομένως, να λάβουν υπόψη τους ότι ο χειρουργικός χρόνος που απαιτείται στην πολυαρθρική αρθροπλαστική είναι μεγαλύτερος, η αναισθησία που θα λάβουν είναι μεγαλύτερης διάρκειας, η νοσηλεία διαρκεί έως και 10 ημέρες αντί 1-2 ημέρες για κάθε χειρουργική επέμβαση και ο χρόνος ανάρρωσης είναι επίσης μεγαλύτερος.
Οι ασθενείς θα πρέπει να συνυπολογίζουν επίσης ότι μετά από μια ταυτόχρονη αντικατάσταση των προσβεβλημένων από οστεοαρθρίτιδα αρθρώσεων, δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν κανονικά κανένα πόδι και επομένως θα χρειαστεί παρατεταμένη και σημαντική βοήθεια στο σπίτι, είτε από μέλος της οικογένειας είτε από κατ’ οίκον νοσηλευτή.
Εάν η αντικατάσταση γίνει σε δύο επεμβάσεις απαιτείται μεσοδιάστημα περίπου τριών μηνών. Η νοσηλεία και κάθε περίοδος ανάρρωσης είναι μικρότερη ανά επέμβαση και η ανάγκη για βοήθεια στο σπίτι περιορίζεται σε μερικές ημέρες, αφού η μετακίνηση εντός σπιτιού με βοηθήματα βάδισης είναι εφικτή αρκετά νωρίτερα.
Παρότι κάθε χειρουργική επέμβαση ενέχει κινδύνους, η πραγματοποίηση των αρθροπλαστικών ισχίου και γόνατος με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, όπως η AMIS και η MIK αντίστοιχα, ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες επιπλοκών, όπως θρομβώσεων, λοιμώξεων αλλά και μεταγγίσεων, επιτρέπουν τη γρηγορότερη ανάρρωση, και συνεπώς την επιστροφή των ασθενών στη φυσιολογική ζωή τους όπου μπορούν να κάνουν ξανά τα περισσότερα από τα πράγματα που επιθυμούν και αγαπάνε», καταλήγει ο δρ Τσουτσάνης.
photo shutterstock
Διαβάστε επίσης
Υγιής γήρανση – Eurostat: Σε ποια θέση είναι η Ελλάδα
Εξάψεις: Νέες θεραπείες για γυναίκες με πρόωρη κλιμακτήριο μετά από αντικαρκινικές αγωγές