Από 5 έως 21 μέρες μετά την επαφή με κρούσμα εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της ευλογιάς των πιθήκων. Αυτό επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η Ελληνική Δερματολογική Εταιρεία (ΕΔΕ), με αφορμή τα αυξανόμενα κρούσματα της νόσου, τα οποία εντοπίζονται παγκόσμια.
Σε ανακοίνωσή της η ΕΔΕ αναφέρει ότι η ευλογιά των πιθήκων είναι σπάνια ιογενής λοίμωξη, η οποία μεταδίδεται κυρίως από άγρια ζώα, που απαντώνται σε περιοχές της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής.
Πότε θα δείτε τα πρώτα συμπτώματα
Ο Πρόεδρος της ΕΔΑΕ Δρ. Γ. Μπάρκης, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, αναφέρει:
«Τα συμπτώματα εμφανίζονται 5-21 ημέρες μετά την επαφή με το κρούσμα και περιλαμβάνουν πυρετό, κακουχία, μυαλγίες, οσφυαλγία, κεφαλαλγία, λεμφαδενοπάθεια και κόπωση.
Το χαρακτηριστικό εξάνθημα εμφανίζεται 1 με 5 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, έχει κεφαλουραία κατανομή και μοιάζει με το εξάνθημα της ανεμοβλογιάς, με τη διαφορά ότι δεν προκαλεί κνησμό και όλες οι βλάβες είναι στο ίδιο στάδιο εξέλιξης (κηλίδες ή φυσαλίδες ή βλατίδες ή φλύκταινες).
Παρότι δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως σε λίγες εβδομάδες. Στις ομάδες υψηλού κίνδυνου (π.χ. ανοσοκατασταλμένοι) μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε πιο σοβαρή νόσηση, οπότε μπορεί να χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο και αντιϊκή θεραπεία».
Πότε καταγράφηκε για πρώτη φορά
Η ευλογιά των πιθήκων είναι γνωστή από το 1958 και το πρώτο περιστατικό σε άνθρωπο καταγράφηκε το 1970, στη Δημοκρατία του Κογκό. Η νόσος προσβάλλει σπάνια τους ανθρώπους και κλινικά μοιάζει με ανθρώπινη ευλογιά, νόσημα που έχει εξαλειφθεί μετά τον εμβολιασμό και το τελευταίο κρούσμα έχει καταγραφεί στη Σομαλία το 1976.
Η πρόσφατη επιδημία της ευλογιάς των πιθήκων στους ανθρώπους ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στους 7 Μαΐου 2022 και μέχρι 29 Ιουνίου 2022 περισσότερες από 5.000 περιστατικά έχουν καταγραφεί παγκοσμίως.
Στη χώρα μας το πρώτο κρούσμα αναγνωρίστηκε στις 08 Ιουνίου 2022, σε ασθενή με πρόσφατο ταξίδι στο εξωτερικό. Έκτοτε έχουν διαγνωστεί επίσημα συνολικά 12 περιστατικά.
Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο γίνεται μέσω της επαφής με δερματικές βλάβες και σωματικά υγρά του πάσχοντος ή/και μολυσμένα αντικείμενα, καθώς και μέσω αναπνευστικών σταγονιδίων, κατόπιν παρατεταμένης στενής επαφής σε μικρή απόσταση.