Αγαπάει τη φωτογραφία, είναι ψυχολόγος, δραστήριο μέλος της κοινότητας των ατόμων με κυστική ίνωση και θέλει μία ανάσα ξανά.
Η 23χρονη Αναστασία Τασούλα, αποδεχόμενη την παρότρυνση του αντιπροέδρου και υπεύθυνου τομέα Ψηφιακής Υγείας της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας, Δημήτρη Κοντοπίδη, περiγράφει πώς είναι να βρίσκεται καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι στην ΜΕΘ, περιμένοντας τους πνεύμονες, που θα της δώσουν ανάσα ξανά. 🌼
Στη ΜΕΘ περιμένοντας τους πνεύμονες, που θα της δώσουν ανάσα ξανά
Κάθε μέρα είναι διαφορετική και ίδια. Οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες πάνε και έρχονται και εγώ ελπίζω ότι κάποιος από αυτούς θα μπει να μου πει ότι βρέθηκε το μόσχευμα μου και πάμε για χειρουργείο. Συνεχώς αλλαγές σε γάζες, τρυπήματα, σωληνάκια και τα σχετικά. Πολύ πόνος, που δεν μπορεί να εκφραστεί γιατί δεν έχω φωνή (λόγω τραχεστομιου) οπότε κάνω σαν φώκια και χτυπιέμαι.
Μέσα στην ημέρα σίγουρα θα κλάψω 5-6 φορές και θα γελάσω άλλες τόσες. Θα σκεφτώ τις αγαπημένες μου εικόνες από την ζωή μου πριν γ… όλα και καταλήξω 2μιση μήνες στην ΜΕΘ. 1 μήνα ολόκληρο κοιμόμουν, τώρα κλείνω 1,5 μήνα που είμαι ξύπνια ακίνητη σε ένα κρεβάτι.
Και ζω με τις εικόνες που με κάνουν να θέλω να ζήσω για να τις ξαναζήσω. Τα αγαπημένα μου πρόσωπα και τον Γλύκα μου! 🐶
Τι νιώθω; Φοβάμαι πολύ. Είμαι αισιόδοξη, βασικά είμαι σίγουρη ότι θα βρεθεί μόσχευμα. Δεν αγχώνομαι. Φοβάμαι για τα απλά τα καθημερινά πχ. τα 3 ράμματα που μου έκαναν το πρωί γιατί κόπηκαν κάτι άλλα, το αν θα είναι εδώ η νοσηλεύτρια όταν θα πνίγομαι από τον βήχα για να μου κάνει αναρρόφηση… αλλά φοβάμαι και ότι θα πεθάνω πριν έρθει το μόσχευμα και έτσι δεν θα ξαναδώ την μαμά μου. Αυτά φοβάμαι.
Το τι με κρατάει όμως είναι πιο δυνατό. Με κρατάει η ζωή. Με κρατάνε τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και της ανατολής, με κρατάνε τα ζωάκια μου και με κρατάνε οι άνθρωποι μου που μαζί τους κάνω το αγαπημένο πράγμα: γελάω! Μου δίνει δύναμη να περιμένω το γεγονός ότι ακόμα δεν έχω πάει στην Ανταρκτική και θέλω πολύ, και το scuba diving. Και οι αγκαλιές. Και η ζωή γενικότερα! 💪❤️
Φτιάχνω λοιπόν μια λίστα με όσα θέλω να κάνω με τις νέες μου ανάσες. Και θα την μοιραστώ σύντομα μαζί σας για να με βοηθήσετε όπου μπορείτε! 🌻
Προς το παρόν το mood μου είναι : take me home I can’t do it anymore. But i can.
